37:482
populi
status.
Sic
enim
iam
longo
usu
praevaluerat
impietas,
contumacia
et
obstinata
pravitas,
ut
necesse
esset
initium
facere
a
ruina
et
eradicatione
et
similibus.
Non
potuit
igitur
plantare
Ieremias,
neque
erigere
templum
Dei,
quin
prius
destrueret,
evelleret,
perderet,
exscinderet.
Quare?
Nam
diabolus
illic
erexerat
sibi
palatium.
Quum
enim
religio
fuisset
contempta
a
multis
annis,
tunc
diabolus
quasi
esset
locatus
in
summo
tribunali,
sine
controversia
regnabat
et
Hierosolymae
et
in
tota
Iudaea.
Quomodo
igitur
potuit
illic
erigi
Deo
templum,
in
quo
pure
coleretur,
nisi
ruinae
praecederent?
Ita
diabolus
corruperat
totam
terram.
Scelera
enim
scimus
tunc
passim
grassata
fuisse:
ac
si
terra
plena
esset
spinis
et
sentibus.
Non
potuit
igitur
plantare
Ieremias,
vel
seminare
doctrinam
coelestem,
donec
purgata
esset
terra
tot
vitiis
et
inquinamentis.
Haec
certe
ratio
est,
cur
priore
loco,
de
excidio,
et
ruina,
et
exterminatione,
et
eradicatione
disserat,
postea
subiiciat
plantationem
et
aedificium.
Congeries
etiam
verborum
ostendit
quam
alte
radices
suas
fixisset
impietas,
et
contemptus
Dei.
Poterat
simpliciter
ita
loqui
Deus,
Constitui
te
ut
evellas
et
perdas,
vel
diruas:
poterat
contentus
esse
duobus
verbis
in
duplici
metaphora,
quemadmodum
subiicit
postea
plantationem
et
aedificium.
Sed
quoniam
obstinati
erant
Iudaei
in
sua
malitia,
quoniam
tanta
erat
pervicacia
ipsorum,
ut
non
statim,
neque
primo
die,
nec
levi
opera
possent
corrigi:
ideo
plura
verba
Deus
accumulat,
et
hoc
modo
animat
prophetam
suum,
ut
infatigabili
studio
pergat
in
purgandis
illis
sordibus,
quae
vitiaverant
totam
terram.
Nunc
ergo
tenemus
et
summam
rei,
et
sensum
verborum.
Loquitur
autem
iterum
de
regibus
et
populis:
quia
utcunque
datus
proprie,
ac
dicatus
fuerit
genti
suae
Ieremias,
tamen
per
accidens,
ut
loquuntur,
etiam
profanis
gentibus
datus
fuit
propheta,
ut
postea
videbimus.
Et
videtur
consulto
Deus
hic
posuisse
reges
et
gentes,
ut
deiiceret
supercilium
stulti
illius
populi,
qui
volebat
immunis
esse
ab
omni
obiurgatione.
Dicit
igitur
se
dedisse
autoritatem
servo
suo,
non
modo
in
Iudaea,
sed
etiam
per
totum
orbem
:
quasi
diceret:
Vos
estis
tantum
exigua
portio
hominum,
vultisne
hic
cornua
erigere
contra
servum
meum?
atqui
sine
profectu
hoc
estis
facturi.
Dominabitur
enim
non
tantum
Iudaeae,
sed
etiam
cunctis
gentibus
et
populis,
adque
adeo
regibus
ipsis
:
hoc
est,
doctrina
quam
apud
ipsum
deposui,
tantae
est
potentiae
et
virtutis,
ut
emineat
supra
omnes
mortales,
nedum
supra
unam
gentem.
Interea
videmus,
quamvis
hominum
improbitas
cogat
Deum
severitate
uti,
tamen
nunquam
ipsum
oblivisci
suae
naturae,
quin
clementer
invitet
eos,
qui
non
sunt
prorsus
desperati,
ad
resipiscentiam,
ac
spem
veniae
et
salutis
illis
proponat.
Et
hoc
semper
retinet
31
|