9:48
Unde
etiam
emergit
alterum
dogma,
ore
impii
hominis
non
secus
ingurgitari*)
Cnristi
corpus
et
sanguinem
quam
panem
et
vinum.
Qui
fit
enim
ut
tam
pertinaciter
a
Iuda
non
minus
quam
a
Petro
sumptum
fuisse
Christi
corpus
affirmet,
nisi
quia
hominis
incredulitate
substantia
signi
non
mutatur?
Substantiam
porro
imaginantur,
quae
Dei
verbo
minime
consentanea
est,
ut
pani
Christus
carnem
suam
substantialiter
affigat.
Nam
quod
obtendunt,
absurdum
esse
si
ab
hominum
fide
pendeat
promissionum
Dei
veritas,
nullo
negotio
diluitur.
Diserte
enim
testamur
nullam
incredulitatem
obstare,
quin
suam
vim
et
naturam
retineat
sacra
Christi
institutio,
quin
offeratur
ac
detur
omnibus
caro
eius
in
spiritualem
cibum
et
in
potum
sanguis,
quin
panis
verum
sit
carnis
symbolum
et
vinum
sanguinis,
quin
stabile
ac
ratum
sit
quod
Christus
e
coelo
pronunciat,
corpus,
quod
semel
in
sacrificium
patri
obtulit,
nunc
hominibus
in
alimentum
offerre.
Si
hoc
beneficio
se
fraudant
impii,
facitque
eorum
incredulitas
ne
fruitio
ad
eos
usque
perveniat,
negamus
sacramento
propterea
quidquam
decedere
:
quia
integrum
manet.
Secundum
quaestionis
caput
non
ex
alio
fonte
oritur,
quam
ex
modo
communicationis,
quem
Westphalus
cum
corporis
Christi
immensitate
necessario
coniunctum
esse
putat:
nisi
coram
sistatur
Christi
corpus,
negat
vere
communicari.2)
Nos
contra
excipimus,
locorum
distantia
non
prohiberi
immensam
spiritus
virtutem,
quae
vitam
ex
Christi
carne
in
nos
transfundit,
[pag.
7]
Atque
hic
detegitur
eorum
improbitas,
qui
odiose
in
vulgus
spargunt,
nos
Christi
praesentiam
a
coena
tollere,
quia
Dei
potentiam
sensu
nostro
metimur.
Quasi
vero
huius
mysterii
sublimitas
humani
ingenii
captum
non
superet,
Christum,
licet
in
coelesti
gloria
maneat,
quoad
corporis
sui
situm,
arcana
tamen
spiritus
gratia
ad
nos
descendere,
ut
nos
sibi
unitos
vitae
suae
faciat
participes.
Quasi
minus
splendide
extollat
Dei
potentiam,
qui
vitam
ex
carne
Christi
in
nos
influere
docet,
quam
qui
e
coelo
eius
carnem
elicit,
ut
nobis
sit
vivifica.
Leviter
haec
nunc
delibo,
quae
fusius
et
uberius
reperietis
suis
locis
exposita.
Ac
ne
vos
a
libri
lectione
diutius
remorer,
de
ultimo
capite
iam
aliquid
attingam.
Nefas
existimat
quaerere
quo
sensu
panem
Christus
dixerit
corpus
suum,
quia
verborum
claritas
omnem
expositionem
respuit.
Nos
autem
ad
familiarem
tritumque
scripturae
morem
provocamus,
quae
rei
signatae
nomen,
quoties
de
sacramentis
agitur,
ad
signum
ipsum
transfert:
cuius
rei
exemplum
non
semel
aut
iterum
occurrit,
sed
apud
peritos
propter
suam
frequentiam
instar
est
communis
regulae.
Neque
tamen
inani
figura
pascimus
1)
gobe.
2)
m.
princeps
nescio
quo
pacto
exhibet:
comitari.
|