48:48
sic
iam
olim
fuisse
a
Deo
constitutum,
ut
Christus
in
summum
honoris
gradum
extolleretur.
Tantundem
enim
valet
ista
loquutio,
sedere
ad
dextram
Dei,
ac
summum
imperium
obtinere:
quemadmodum
postea
fusius
dicetur.
Priusquam
tamen
vaticinium
recitet,
praefatur,
non
competere
nisi
in
Christum.
Ideo
ut
sensus
sit
clarior,
sic
texenda
est
oratio.
Pronuntiat
David
decretum
esse
a
Deo,
ut
rex
ad
dextram
eius
sedeat.
Atqui,
hoc
ad
Davidem
non
pertinet,
qui
in
tantam
altitudinem
nunquam
evectus
fuit.
Ergo
hoc
de
Christo
praedicat.
Porro,
quod
spiritus
sancti
oraculo
praedictum
fuerat,
Iudaeis
non
debebat
novum
videri.
Hinc
liquet
quo
sensu
neget
Petrus,
Davidem
in
coelum
adscendisse.
Non
agitur
hic
de
anima
Davidis,
an
recepta
in
beatam
quietem
ac
coeleste
domicilium
fuerit
:
sed
adscensus
in
coelum
sub
se
comprehendit
quae
Paulus
docet
4.
ad
Ephesios
capite
(v.
9):
ubi
Christum
supra
omnes
coelos
collocat,
ut
impleat
omnia.
Quare,
penitus
supervacua
hoc
loco
est
de
statu
mortuorum
disputatio.
Non
enim
aliud
contendit
Petrus
quam
vaticinium
de
sessione
ad
Dei
dexteram
non
fuisse
in
Davide
completum
:
ideoque
alibi
quaerendam
esse
eius
veritatem.
Quum
autem
inveniri
nisi
in
Christo
nequeat:
superest
ut
Iudaei
prophetia
admoniti
agnoscant
sibi
in
Christo
monstrari,
quod
tanto
ante
praedictum
fuerat.
Verum
quidem
est,
Davidem
autore
Deo
regnasse
et
aliquatenus
fuisse
eius
vicarium:
non
tamen
ut
superior
e$set
omnibus
creaturis.
Quare
sessio
haec
nemini
convenit,
nisi
supra
totum
mundum
emineat.
Dixit
dominus
domino
meo.
Quoniam
haec
legitima
est
imperandi
ratio,
ubi
rex
(aut
quocunque
alio
vocetur
nomine
qui
praeest)
divinitus
se
ordinatum
esse
novit:
ideo
David
nominatim
Christo
datum
esse
regnandi
mandatum
pronuntiat.
Ac
si
diceret,
non
sibi
temere
sumpsisse
honorem,
sed
tantum
paruisse
Deo
iubenti.
Nunc
videndum
est,
an
satis
firma
sit
Petri
ratio.
Colligit
sermonem
haberi
de
Christo,
quia
Davidi
sessio
ad
Dei
dexteram
non
conveniat.
Videtur
hoc
refelli
posse:
quoniam
peculiari
Dei
iussu,
nomine,
et
auspiciis
regnavit
David:
quod
est,
ad
dexteram
Dei
sedere.
Atqui,
Petrus
pro
confesso
sumit
quod
verum
est,
ac
iam
breviter
attigi,
amplius
hic
et
magis
augustum
imperium
notari
quam
quo
potitus
est
David.
Utcunque
enim
vices
Dei
obierit,
et
quasi
eius
personam
sustinuerit
regnando,
haec
tamen
longe
inferior
est
potestas
quam
ut
ad
dextrum
usque
Dei
latus
emineat.
Hoc
enim
Christo
tribuitur,
quia
constitutus
est
supra
omnem
principatum,
et
omne
nomen
quod
nominatur,
non
tantum
in
hoc
saeculo,
sed
etiam
in
futuro.
Quum
longe
infra
angelos
subsidat
David,
non
adeo
celsam
sedem
occupat,
ut
secundus
a
Deo
censeatur.
Omnes
enim
coelos
transscendere
oportet,
ut
veniatur
ad
Dei
dexteram.
|