[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


2:48  [CO  2.48]  quaeritandum  esse,  quippe  qui  praesentissima  sua  virtute  habitet  in  unoquoque  nostrum.  Proinde  David  (Psal.  145),  inenarrabilem  eius  magnitudinem  ante  confessus,  postquam  ad  operum  commemorationem  descendit,  eam  ipsam  se  enarraturum  profitetur.  Quare  et  nos  in  eam  Dei  investigationem  incumbere  decet,  quae  sic  suspensum  admiratione  ingenium  teneat  ut  efficaci  sensu  penitus  simul  afficiat.  Et  quemadmodum  docet  alicubi  Augustinus,  1)  quia  illum  non  possumus  capere,  velut  sub  eius  magnitudine  deficientes,  ad  opera  respicere  convenit,  ut  eius  reficiamur  bonitate.  [Inst  1.5.10.]  Deinde  eiusmodi  notitia  non  modo  ad  Dei  cultum  excitare  nos  debet,  sed  ad  spem  quoque  futurae  vitae  expergefacere,  et  erigere.  Quum  enim  animadvertamus  quae  Dominus  tam  clementiae,  tum  severitatis  suae  specimina  edit,  inchoata  duntaxat  et  semiplena  esse,  haud  dubie  ad  maiora  sic  ipsum  praeludere  reputemus  oportet,  quorum  manifestatio  plenaque  exhibitio  in  aliam  vitam  differtur.  E  converso  pios  ab  impiis  quum  videamus  afflictionibus  gravari,  iniuriis  concuti,  calumniis  opprimi,  contumeliis  probrisque  lacerari;  scelestos  contra  florere,  prosperari,  quietem  cum  dignitate  obtinere,  idque  impune:  protinus  colligendum  est,  alteram  fore  vitam  in  qua  et  sua  iniquitati  vindicta,  et  merces  iustitiae  reposita  sit.  Ad  haec  quum  observemus  Domini  ferulis  saepius  fideles  castigari,  certo  certius  constituere  licet,  multo  minus  impios  eius  flagella  olim  evasuros.  Scitum  enim  est  illud  Augustini:2)  si  nunc  omne  peccatum  manifesta  plecteretur  poena,  nihil  ultimo  iudicio  reservari  putaretur;  rursus,  si  nullum  peccatum  nunc  aperte  Deus  puniret,  nulla  esse  divina  providentia  crederetur.  Fatendum  est  igitur,  in  singulis  Dei  operibus,  praesertim  autem  in  ipsorum  universitate,  non  secus  atque  in  tabulis,  depictas  esse  Dei  virtutes;  quibus  in  eius  agnitionem,  et  ab  ipsa  in  veram  plenamque  felicitatem  invitatur  atque  illicitur  universum  hominum  genus.  Porro  lucidissimae  quum  illic  appareant:  quorsum  tamen  potissimum  spectent,  quid  valeant,  quem  in  finem  a  nobis  sint  reputandae,  tum  demum  assequimur  dum  in  nos  ipsos  descendimus,  ac  consideramus  quibus  modis  suam  in  nobis  vitam,  sapientiam,  virtutem  Dominus  exserat,  suam  iustitiam,  bonitatem,  clementiam  erga  nos  exerceat.  Nam  etsi  iuste  conqueritur  David  (Psal.  92,  7),  incredulos  desipere,  quia  in  humani  generis  gubernatione  profunda  Dei  consilia  non  expendunt,  est  tamen  hoc  verissimum  quod  alibi  (Psal.  40,  13)  dicit,  admirabilem  Dei  sapientiam  hac  in  parte  excedere  capillos  capitis  nostri.  Sed  quia  hoc  argumentum  posthac  suo  ordine  plenius  tractandum  erit,  nunc  omitto.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci