8:478
mandatum.
Ergo
quia
disertis
verbis
Christus
et
apostoli
non
praecipiunt
quo
poenae
genere
digna
sint
adulteria
et
furta,x)
ideo
cessabunt
a
suo
officio
magistratus?
Si
quis
excipiat,
quia
Christi
adventu
abolitae
non
sunt
politiae,
sumendas
esse
de
maleficiis
poenas,
ut
legibus
sunt
constitutae
:
nempe
huic
responso
libenter
subscribo.
Nullos
fuisse
magistratus
2)
quibus
praeciperent
apostoli
quid
rectum
esset,
dicere
bupersedeo.
Hoc
uno
contentus
sum,
Christi
adventu
nec
mutatum
esse
politicum
ordinem,
nec
de
magistratuum
officio
quidquam
detractum.
Agedum,
quod
Paulus
docet
non
frustra
ab
ipsis
gladium
gestari
(Rom.
13,
4)
an
ad
speciem
unam
restringi
debet?
3)
Fatentur
isti,
quibuscum
nunc
discepto,
ad
alia
crimina
plectenda
iudices
divinitus
esse
armatos,
modo
a
religione
abstineant,
ut
libere
ipsis
tacentibus
impietas
lasciviat.
Verum
reclamat
innumeris
locis
spiritus
[pag.
33]
sanctus,
qui
sub
Christi
regno
sanae
doctrinae
et
legitimi
cultus
patronos,
ac
vindices
fore
reges
pronunciat.
Quando
David
principes
omnes
ad
osculandum
filium
hortatur
(Psal.
2,
12),
quid
potius
ab
illis
exigit,
quam
ut
sanam
doctrinam
suo
praesidio
defendant?
Quum
toties
dicit
venturos
esse
ut
Christo
tributum
offerant:
quid
aliud
intelligit
quam
purae
adorationis
praesides
futuros,
piaeque
doctrinae
custodes?
Quomodo
etiam
illud
Iesaiae
(49,
23)
vaticinium
implebitur,
ecclesiae
nutritios
fore,
nisi
ad
tuendum
pietatis
statum
potentiam
suam
conferant?
Ergo,
quin
piis
sanctisque
magistratibus
ex
Dei
mandato
regni
Christi
defensio
incumbat,
minime
ambiguum
est.
Accedat
iam
Pauli
suffragium,
quo
scrupulus
omnis
eximitur.
Solennes
in
ecclesia
preces
concipi
iubet
pro
regibus,
et
omnibus
qui
honore
et
potentia
excellunt
(i
Tim.
2,
1).
Quorsum?
Ut
quietam,
inquit,
et
tranquillam
vitam
agamus.
An
hoc
duntaxat?
Imo,
cum
omni
pietate
et
temperantia.
Si
tantum
modestiae
vel
temperantiae
facta
esset
mentio,
aliquid
forte
coloris
praetenderent
qui
a
principibus
religionis
causam
attingi
nolunt.
Sed
quum
hoc
nominatim
illis
munus
assignet
Paulus,
ut
Deum
rite
colendum
procurent:
quantae,
obsecro,
temeritatis
est,
iniuncta
divinitus
potestate
illos
exuere?
Duo
hic
observare
operae
pretium
est.
Neque
enim
privatos
homines
instituit
Paulus,
ut
se
Deo
addicant,
sed
de
publica
principum
functione
disserit,
quatenus
in
solio
locati
sunt,
et
gladio
instructi
ad
regendum
humanum
genus.
Deinde,
illorum
munus
non
solum
in
tuendo
cuiusque
iure
constituit,
sed
ad
fovendam
pietatem4)
ordinatos
[pag.
1)
Add.
empoisonnemens,
faussetes
et
choses
semblables.
2)
Add.
Chrestiens.
3)
Add.
ou
bien
s'il
comprend
tout
ce
qui
est
de
leur
devoir
?
4)
maintenir
la
religion.
|