[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


6:478  liter  a  nobis  factum  esse  hactenus,  et  adhuc  fieri  tum  libri  nostri,  tum  conciones  luculentum  testimonium  reddunt.  Quod  autem  invecti  sumus  in  ipsas  caeremonias,  et  alicubi  quoque  magnam  earum  partem  abrogavimus,  in  hac  re  fatemur  quidem,  inter  nos  et  prophetas  nonnihil  interesse.  Nam  illi  quidem  in  suum  populum  invehebantur,  quod  Dei  cultum  in  externis  caeremoniis  includeret,  sed  ab  ipso  Deo  institutis:  nos  humanitus  confictis  ineptiis  eundem  haberi  honorem,  conquerimur.  Illi  damnatis  superstitionibus  caeremoniarum  multitudinem,  quam  Deus  iniunxerat,  et  quae  utilis  aptaque  erat  pro  aetate  paedagogia,  intactam  relinquebant:  nos  multos  ritus  corrigendos  curavimus,  quod  vel  temere  obrepsissent,  vel  in  abusum  conversi  fuissent:  deinde  quod  tempori  minime  convenirent.  Nisi  enim  omnia  velimus  confundere,  tenendum  est  semper  discrimen  illud  veteris  et  novi  testamenti:  quod  caeremoniae,  quarum  utilis  sub  lege  erat  observatio,  non  superfluae  modo  nunc  sint,  sed  absurdae  quoque  et  vitiosae,  [pag.  40]  Nam  quum  absentem  tunc  Christum  et  nondum  exhibitum  adumbrando  spem  adventus  eius  in  animis  fidelium  alerent,  nunc  nihil  quam  praesentem  et  conspicuam  eius  gloriam  obscurant.  Videmus  quid  Deus  fecerit.  Nam  quas  ipse  caeremonias  praeceperat  ad  tempus,  eas  in  perpetuum  abrogavit.  Rationem  audimus  ex  ore  Pauli:  primum  quod  postquam  exhibitum  in  Christo  corpus  est,  facessere  umbrae  debuerint;  deinde,  quod  alio  modo  nunc  ecclesiam  docere  velit  Deus  (Gal.  4,  3  ss.;  Col.  2,  4.  14.  17).  Quum  ecclesiam  suam  Deus  ea  quam  ipse  imposuerat  servitute  liberaverit,  quae,  obsecro,  isthaec  est  pravitas,  novam  ab  hominibus  excitari,  veteris  illius  loco?  Quum  certam  oeconomiam  Deus  praescripserit:  quae  superbia  est,  contrariam,  et  palam  ab  ipso  repudiatam  erigere?  Sed  illud  pessimum,  quod  quum  tam  severis  interdictis  omnes  commentitios  hominum  cultus  Deus  toties  prohibuerit,  non  nisi  humanis  figmentis  colebatur.  Quid  est  igitur,  quod  religionem  a  nobis  in  hac  parte  dissipatam  vociferantur  hostes  nostri?  Primum,  nihil,  minimo  digito,  attigimus,  nisi  quod  pro  nihilo  Christus  ducit,  quum  frustra  coli  Deum  humanis  traditionibus  pronunciat.  Verum  illud  forsan  utcunque  fuisset  tolerabile:  homines,  inutiliter  Deum  colendo,  perdere  operam:  sed  quum  alibi  multis  locis,  sicuti  dixi,  novos  sibi  cultus  praeter  verbum  suum  institui  vetet,  seque  hac  audacia  graviter  offendi  affirmet,  et  poenam  non  levem  minetur,  correctionem,  quam  adhibuimus,  magna  necessitate  fuisse  expressam  constat.  [pag.  41]  Neque  vero  me  fugit,  quam  difficulter  hoc  mundo  persuadeatur:  reiicere  Deum  atque  etiam  abominari,  quidquid  ad  eius  cultum  humana  ratione  excogitatur.  Cuius  erroris  complures  sunt  causae.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci