25:477  477  COMMENTARIUS  IN  IOSUE  CAP.  VII.  478  pulo  agitur,  non  dubito  quin  solennem  sanctificandi  ritum  praescribat.  Itaque  non  satis  meo  iudicio  exprimunt  scriptoris  mentem  qui  generaliter  vertunt  praeparare.  Quin  potius  quia  sistendi  quodammodo  erant  in  Dei  conspectum,  ne  illuc  immundi  prodirent,  lustratione  opus  fuit.  Notanda  autem  quoad  Iosue  sanctificandi  ratio,  quod  scilicet  purgationem  legalem  populo  indicit.  Etsi  autem  caeremonia  per  se  levis  fuisset  momenti,  plurimum  tamen  valuit  ad  expergefaciendum  rudem  populum.  Externa  enim  oblatio  eos  adducere  debuit  ad  spiritualem  munditiem.  Continentia  vero  a  rebus  alioqui  licitis  eos  admonuit,  summam  et  exquisitam  puritatem  ab  illis  requiri.  Praedicitur  autem  illis  quid  futurum  sit,  quo  diligentius  se  quisque  examinet.  Imo  gradatim  procedit  Deus,  ac  si  inducias  ad  resipiscendum  dare  vellet.  Neque  enim  alia  excogitari  potest  ratio  cur  a  tribu  ad  familias,  et  tandem  ad  unum  hominem  descenderit.  Unde  cognoscitur  prodigiosus  stupor  Achan,  qui  pudore  forte  victus  impudentiam  suam  duplicat:  dum  se  audacter  ingerens,  illudere  Deo  non  dubitat.  Cur  enim  ubi  se  deprehensum  videt,  non  sponte  occurrit,  et  fatetur  crimen,  sed  pertinaciter  exspectat  dum  invitus  trahatur?  Verum  haec  iusta  est  eorum  merces,  qui  se  diabolo  excaecandos  tradunt.  Iam  ubi  in  damnatione  suae  tribus,  deinde  familiae  palam  agnovit  non  tantum  urgeri  se  et  constringi  Dei  manu:  quomodo  tunc  saltem  non  prosiliit  ut  voluntaria  deditione  suppliciter  vindictam  deprecaretur?  Apparet  ergo  mentem  eius  et  sensus  omnes  fuisse  a  diabolo  fascinatos  postquam  in  scelere  obduruerat.  Etsi  autem  non  omnia  maleficia  in  lucem  Deus  protrahit  eodem  modo,  nec  sortis  iactu  semper  utitur:  hoc  tamen  exemplo  docuit,  nihil  tam  occultum  esse  quod  suo  tempore  non  retegat.  Forma  quidem  manifestationis  erit  diversa,  verum  quisque  pro  se  cogitet,  quae  fugiunt  totius  mundi  notitiam  minime  esse  Deo  abscondita,  et  in  eius  arbitrio  esse,  palam  facere.  Etsi  enim  peccatum  velut  sopitum  iaceat,  pro  foribus  tamen  cubat  et  miserum  hominem  obsidet,  donec  oppresserit.  19.  Tunc  dixit  Iosue  ad  Achan:  fili  mi,  da  nunc  gloriam  Iehovae  Deo  Israel,  et  ede  ei  confessionem,  atque  indica  mihi  quid  feceris,  ne  abscondas  a  me.  20.  Respondit  Achan  ad  Iosuam,  et  ait:  Vere  ergo  peccavi  Iehovae  Deo  Israel,  et  sic  et  sic  feci.  21.  Vidi  inter  spolia  pallium  Babylonicum  bonum,  et  ducentos  siclos  argenteos,  et  ligulam  auream  unam,  cuius  pondus  erat  quinquaginta  siclorum,  quae  concupivi  et  abstuli:  et  ecce  abscondita  sunt  in  terra,  in  medio  tabernaculi  mei,  et  argentum  subtus.  22.  Misit  itaque  Iosue  nuncios  qui  cucurrerunt  ad  tabernaculum:  ecce  absconditum  erat  in  tabernaculo  eius,  et  argentum  sub  eo.  23.  Acceperuntque  ea  e  medio  tabernaculi,  et  attulerunt  ea  ad  Iosuam  et  ad  omnes  filios  Israel,  statueruntque