6:476
non
videtur.
Quid
autem
hodie
fit?
An
non
coram
imaginibus,
tanquam
praesentem
illic
haberent
Deum,
se
prosternunt?
Dei
porro
virtutem
et
gratiam
nisi
statuis
et
picturis
alligarent,
an
ad
eas
confugerent,
quum
orare
volunt?
Et
nondum
crassiores
superstitiones
attigi
:
quae
tamen
rudibus
imputari
nequeant,
quum
publico
consensu
approbentur.
Ornant
sua
idola,
nunc
floribus
et
coronis,
nunc
peplis,
vestibus,
zonis,
crumenis,
et
ineptiis
omne
genus.
Coram
illis
cereos
accendunt,
[pag.
36]
thus
adolent,
gestant
ea
humeris
in
pompa.
Confluunt
ex
longinquis
regionibus
ad
statuam
unam,
quum
domi
similes
habeant.
Similiter
quum
in
uno
templo
plures
sint
imagines,
aut
virginis
Mariae,
aut
alterius,
aliis
praeteritis,
una,
quasi
divinior,
frequentatur.
Quum
ad
Christophori
precantur
imaginem
aut
Barbarae,
precationem
dominicam,
cum
salutatione
angelica,
illis
occinunt.
Prout
vel
formosae,
vel
fumosae
sunt
imagines,
maiorem
illis
praestantiam
affingunt.
Accedit
et
ex
fabulosis
miraculis
nova
commendatio.
Alias
loquutas
esse
fingunt,
alias
templi
incendium
pede
restinxisse,
alias
demigrasse
sua
sponte
in
novum
domicilium,
alias
e
coelo
delapsas.
His
et
similibus
deliramentis
quum
totus
mundus
scateat,
idque
sit
omnibus
in
propatulo,
nos
tamen,
qui
unius
Dei
cultum
ad
verbi
sui
normam
restituimus,
et
restitutum
servamus
diligenter,
qui
puri
sumus,
ecclesiasque
nostras
purgavimus
ab
omni,
non
modo
idololatria,
sed
etiam
superstitione,
accusamur
de
violato
Dei
cultu,
quod
imaginum
venerationem,
hoc
est
idololatriam,
ut
nos
quidem
interpretamur,
ut
autem
malunt
hostes
nostri,
idoloduliam
sustulerimus.
Atqui
praeter
tam
clara
scripturae
testimonia,
quae
subinde
occurrunt,
etiam
veteris
ecclesiae
autoritas
nobis
suffragatur.
Quotquet
enim
exstant
purioris
saeculi
scriptores,
non
alium
imaginum
abusum
inter
gentiles
describunt,
quam
qui
in
mundo
hodie
visitur;
nec
minus
proprie
in
aetatem
nostram
[pag.
37]
competunt,
quaecunque
ab
illis
dicuntur,
quam
in
eos
ipsos,
quos
tunc
reprehendebant.
Quod
autem
de
sublatis,
tam
imaginibus,
quam
ossibus
et
reliquiis
sanctorum,
nobis
crimen
intendunt,
facilis
est
responsio.
Neque
enim
pluris
aestimari
oportuit
haec
omnia,
quam
serpentem
aeneum:
neque
vero
minor
fuit
causa,
cur
haec
removerentur,
quam
cur
confringeretur
ab
Ezechia
serpens
aeneus.
Certum
est,
idolomaniam,
qualiter
nunc
illa
fascinatae
sunt
hominum
mentes,
non
aliter
quam
subducta
insaniendi
materia,
curari
posse.
Et
nos
plus
satis
experimur,
verissimum
esse
illud
Augustini:
l)
neminem
orare
vel
adorare,
simulacrum
intuentem,
qui
non
sic
afficitur,
ut
ab
eo
exaudiri
se
putet.
Item,
plus
valere
simulacra
ad
curvandam
1)
Epist.
49.
Idem,
in
Psalm.
113.
|