5:476
est.
Invasit
enim
vel
obrepsit
haec
sacratissimi
sacramenti
violatio
nullo
idoneo
autore,
nulla
etiam
ratione.
Quanquam
concilium
constantiense
ausum
sit
istam
sacramenti
violationem
confirmare,
ne
quid
scilicet
indignum
ecclesiae
fide
et
autoritate
supini
ac
somnolenti
episcopi
admisisse
viderentur.
Quasi
'necesse
sit
ut,
quaecumque
hi
quavis
vel
inscitia
vel
malitia
in
ecclesiam
admittunt
aut
invehunt,
pro
inviolabili
ecclesiae
autoritate
recipiantur.
Professio
caelibatus
in
plerisque
conciliis
a
presbyteris
et
episcopis,
deinde
etiam
a
diaconis
et
subdiaconis
exacta
est,
verum
id
nec
publica
ecclesiae
autoritate,
nec
consensu
factum
est.
Publica
enim
ecclesiae
autoritas
cum
autoritate
Christi
verbique
ipsius
semper
est
coniuncta.
Haec
vero
statuit
non
esse
bonum
homini
esse
soli,
et
unumquemque
debere
suam
uxorem
habere
et
unamquamque
suum
maritum,
fornicationis
vitandae
causa.
Item
episcopos
et
diaconos
debere
eligi,
qui
sint
unius
uxoris
mariti,
nec
ulli
voluit
hominum
generi
lege
caelibatus
laqueum
iniicere.
Nam
quem
Dominus
negotio
eiusmodi
propter
regnum
suum
occuparit,
cum
quo
matrimonii
cura
non
cohaeret,
eum
etiam
verbi
illius
de
castratione
propter
regnum
coelorum
sic
capacem
reddit,
ut
etiam
absque
ullius
[fol.
14J
vel
voti,
vel
legis
necessitate
verum
caelibatum
colat.
'Exigere
itaque
in
universum
ab
omnibus,
qui
sacro
ministerio
adhibentur,
votum
caelibatus,
similiter
requirere,
ut
altera
tantum
species
eucharistiae
dispensetur
communicantibus
mensae
Domini,
non
autoritate
ecclesiae,
quae
eadem
spiritus
sancti
est,
in
ecclesia
occidentali
obtinuit,
sed
humana
quadam
ratione,
quae
dum
extra
coelestis
sapientiae
fines
exsulat,
facile
labitur.
Hinc
praepostera
caelibatus
admiratio,
qua
factum
est
ut
matrimonii
sanctitas
minoris
quam
deceret
aestimaretur.
Einc
privatae
illae
speculationes,
de
altera
eucharistiae
specie
populo
deneganda.
Nec
vero
ad
alterutrum
consensus
catholicae
ecclesiae
unquam
accessit,
nam
graeca
ecclesia
in
hodiernum
usque
diem,
et
matrimonium
ministris,
et
communionem
totius
eucharistiae
plelji
quoque
concedit.
In
Hispania
quoque,
Italia
et
Germania
retenta
diu
connubia
a
sacerdotibus
sunt.
Quum
concilia
illa,
quorum
autoritas
immerito
ecclesiae,
quantum
ad
hanc
rem
attinet,
adscribitur:
canones
de
exigendo
a
ministris
superiorum
ordinum
voto
caelibatus
ediderunt
ante
mille
annos.
Unde
liquet,
nec
consensum
ecclesiae
universalis
istis
duabus
rebus
unquam
accessisse.
Quanquam
ut
in
caeteris
rebus
ad
religionem
pertinentibus,
ita
et
in
his
duabus
observationibus
ecclesiae
autoritas
et
consensus
magis
ex
ipso
verbi
Domini,
quo,
ut
genita
est,
ita
vivit
et
sustinetur,
cognoscendus
est,
quam
ex
eo
quod
homines
in
ecclesia,
quocunque
in
illa
loco
existant,
comprobare
videantur.
Dum
enim
hic
vivunt,
erroribus
et
peccatis
sunt
omnes
obnoxii.
Sed
nec
no-
|