37:475
475
PRAELECTIONES
476
requiri,
ut
quis
audiatur
in
populo
Dei:
quia
nemo
proprio
et
privato
iure
hoc
sibi
arrogare
potest,
ut
loquatur,
quemadmodum
iam
dixi:
quandoquidem
hoc
Deus
sibi
uni
vendicat.
Sed
alibi
satis
fuse
de
vocatione
prophetica
disserui:
ideo
satis
est
quasi
digito
res
ipsas,
imo
summas
rerum
monstrare.
Et
loci
communes
aliunde
petendi
sunt,
quia
si
vellem
insistere
in
singulis
capitibus,
nullus
esset
finis.
Ego
autem
statui
meo
more
percurrere
hunc
prophetam.
In
hunc
igitur
finem
refert
Ieremias
se
a
Deo
fuisse
vocatum,
ut
audientiam
suo
iure
impetret
a
populo.
Nunc
quod
ad
verba
spectat,
Deus
pronuntiat
se
novisse
Ieremiam
antequam
formaret
ipsum
in
uteroK
Hoc
specialiter
non
dicitur
de
propheta,
quasi
alii
homines
Deo
sint
incogniti:
sed
restringitur
ad
munus
ipsum:
quasi
diceret:
Priusquam
te
formarem
in
utero,
destinavi
te
in
hunc
usum.
nempe
ut
subires
docendi
onus
in
populo
meo.
Et
repetitio
est
in
secunda
parte,
ubi
dicit,
Priusquam
egressus
esses
e
vulva
sanctificavi
te.
Idem
igitur
valet
sanctificatio
atque
notitia
Dei.
Et
ita
perspicimus
notitiam
non
vocari
meram
praescientiam,
sed
praedestinationem,
qua
Deus
pro
suo
arbitrio
singulos
homines
eligit,
et
simul
etiam
ordinat,
deinde
sanctificat.
Nemo
enim
suapte
natura
esset
idoneus,
quemadmodum
Paulus
exclamat
(2.
Cor.
2,
16).
Quum
igitur
facultas
haec
pendeat
ex
gratuito
Dei
dono,
non
mirum
est,
si
Deus
affirmet
se
Ieremiam
sanctificasse:
quasi
diceret,
Ego
te
formavi
hominem
in
utero,
sed
simul
destinavi
in
usum
singularem:
et
quoniam
non
poteras
tecum
afferre
tantum
excellentiae,
ut
obires
munus
propheticum,
ego
etiam
te
formavi
prophetam
et
non
hominem
duntaxat.
Haec
est
summa.
Caeterum
nimis
sunt
arguti
qui
existimant
sanctificatum
fuisse
prophetam
re
ipsa
ex
utero,
quemadmodum
de
Ioanne
Baptista
dicitur.
Nihil
enim
tale
verba
sonant.
Sed
tantum
de
se
Ieremias
testatur
quod
Paulus
etiam
de
se
affirmat
primo
capite
ad
Galatas
(v.
15),
se
fuisse
a
Deo
cognitum
antequam
esset
natus.
Fuit
ergo
non
effectu
sanctificatus
Ieremias
in
utero,
sed
in
Dei
praedestinatione
et
arcano
consilio,
quia
scilicet
tunc
Deus
ipsum
elegit
prophetam.
Quaeritur
nunc,
an
non
ante
mundi
creationem
electus
esset?
Facilis
est
solutio,
fuisse
quidem
a
Deo
praecognitum
mundo
nondum
creato:
sed
scriptura
ad
modulum
ingenii
nostri
se
accommodat,
ubi
de
cuiusque
generatione
loquitur.
Perinde
igitur
est
ac
si
Deus
de
Ieremia
diceret
fuisse
hac
lege
creatum
hominem,
ut
suo
tempore
manifestaretur
propheta.
Et
minime
dubium
est,
quin
exegetice
addiderit
clausulam,
quae
postea
sequitur,
Prophetam
in
gentibus
constitui
te.
Haec
igitur
est
sanctificatio
non
realis,
ut
dixi,
sed
tantum
quia
ordinatus
fuit
propheta
Ieremias
antequam
natus
esset.
Videtur
tamen
esse
absurdum
quod
dicit
se
|