55:474  perpetuitatem  eius  colligunt,  oculos  maligne  claudunt,  ne  tam  dilucidum  iudicium  Dei  cernant.  Mundus  certe  ex  aquis  habet  originem  :  chaos  enim,  ex  quo  producta  est  terra,  Moyses  vocat  aquas.  Deinde  ab  aquis  sustinebatur  :  aquis  tamen  ad  eum  perdendum  usus  est  Dominus.  Unde  apparet  vim  naturae  adeo  non  sufficere  fovendo  et  conservando  mundo,  ut  potius  inclusa  sit  illic  interitus  materia  quoties  ita  Domino  visum  fuerit.  Semper  enim  hoc  reputandum  est,  mundum  non  alia  virtute  proprie  consistere  quam  verbi  Dei:  ac  proinde  inferiores  causas  inde  vim  suam  mutuari:  et  prout  aguntur,  habere  diversos  affectus.  Ita  per  aquam  mundus  constabat*:  sed  aqua  per  se  nihil  poterat,  quin  potius  suberat  Dei  verbo,  tanquam  inferius  organum.  Ergo  simul  ac  Deo  placuit  terram  perdere,  eadem  aqua  ad  mortiferam  undationem  obsequium  suum  praestitit.  Nunc  videmus  quantopere  errent  qui  subsistunt  in  nudis  elementis,  quasi  in  ipsis  sita  esset  perpetuitas,  ac  non  potius  ad  Dei  nutum  flexibilis  esset  eorum  natura.  His  paucis  verbis  abunde  refutatur  eorum  petulantia  qui  ad  Deum  oppugnandum  physicis  rationibus  se  armant.  Historia  enim  diluvii  locuples  est  testis,  solo  Dei  imperio  gubernari  totum  naturae  ordinem.  Hoc  tamen  videtur  absurdum,  quod  dicit  mundum  periisse  diluvio,  quum  prius  meminisset  coeli  et  terrae.  Respondeo,  coelum  tunc  quoque  fuisse  submersum,  hoc  est,  regionem  aeris  quae  inter  duplices  aquas  vacua  patet.  Nam  distinctio  illa,  cuius  Moses  meminit,  confusa  erat,  et  coeli  nomen  hoc  sensu  saepe  accipitur.  Si  quis  plura  desideret,  legat  Augustinum  libro  de  Civitate  Dei  20.  7.  Qui  autem  nunc  sunt  coeli.  Hoc  non  infert  tanquam  consequens.  Neque  enim  aliud  fuit  ei  propositum  quam  derisoribus  argutiam  excutere  de  perpetuo  naturae  statu:  quales  hodie  videmus  permultos,  qui  leviter  adspersi  philosophiae  rudimentis,  quo  se  pro  magnis  philosophis  venditent,  tantum  profanas  speculationes  venantur.  Atqui  iam  hoc  plane  ex  superioribus  evictum  est,  nihil  esse  absurdi  quum  Dominus  coelum  et  terram  olim  igni  absumptum  iri  pronuntiat:  quoniam  ignis  et  aquae  una  est  ratio.  Nam  et  apud  veteres  hoc  tritum  fuit,  ex  his  duobus  summis  principiis  nata  esse  omnia.  Quoniam  autem  cum  impiis  habebat  negotium,  de  ipsorum  exitio  nominatim  loquitur.  8.  Porro  ne  hoc  unum}  ete.  Nunc  sermonem  ad  pios  convertit,  monetque,  ubi  de  Christi  adventu  agitur,  ut  oculos  sursum  tollant.  Ita  enim  fiet  ne  praeposteris  suis  votis  praescriptum  a  Deo  tempus  subiiciant.  Nam  ideo  nimis  longa  exspectatio  videtur,  quia  oculos  habemus  defixos  in  praesentis  vitae  brevitatem:  deinde  supputando  dies,  horas,  et  momenta,  taedium  augemus.  Verum  ubi  aeternitas  regni  Dei  nobis  occurrit,  multa  saecula  instar  mo-