40:473
473
IN
EZECHIELIS
PROPH.
CAP.
XX.
474
Atqui
D
on
resipiscunt,
sed
manent
obstinati
in
suis
abominationibus.
Certum
est
igitur
ipsos
nihil
adferre
sincerum:
ideo
non
est
cur
ipsos
moreris,
vel
te
erga
illos
occupes,
quia
mera
est
simulatio
quidquid
agunt.
Sic
etiam
hoc
loco
Deus
per
prophetam
suum
pronuntiat,
an
venistis
ad
me
quaerendum?
hoc
est,
ad
me
consulendum?
Non
quaeror
a
vobis
inquit,
ratio
est,
quia
ut
visum
fuit
cap.
14
manebant
semper
iidem.
Quum
ergo
alienissimi
essent
a
Deo,
quum
manerent
impliciti
suis
abominationibus,
non
fuit
hoc
Deum
quaerere,
nisi
per
fallaciam.
Summa
est,
Deum
illos
repudiare,
quia
utcunque
obtendant
sanctum
zelum,
sunt
tamen
animo
perverso.
Hinc
fit
ergo,
ut
Deus
recuset
erga
ipsos
defungi
magistri
officio,
quia
non
veniunt
ad
discendum.
Hoc
unum
est.
Dicit
ergo,
si
quaerar
a
vobis.
Et
quia
hypocrisis
eorum
fucata
erat
variis
coloribus,
Deus
iurat
eos
perverso
esse
animo,
neque
venire
pio
et
sancto
affectu,
non
esse
dociles,
nec
morigeros:
denique
nullum
esse
in
illis
proficiendi
studium:
ideoque
esse
indignos,
quibus
se
magistrum
praebeat.
Nunc
pergamus,
4.
An
iudicabis
eos?
an
iudicabis
eos,
fili
hominis?
abominationes
patrum
ipsorum
indica
(vel
expone)
illis.
Optime
fluit
contextus
si
sensum
illum
amplectimur,
quod
Deus
iuret
non
venisse
Israelitas,
ut
se
subiicerent
eius
prophetae,
et
modeste
paterentur
se
doceri.
Si
ergo
sensus
ille
placet,
iam
optime
infertur,
an
iudicabis
eos?
hoc
est,
an
impendes
illis
tuam
operam,
ut
eos
coarguas?
Significat
enim
potius
abigendos
esse
quam
docendos:
quemadmodum
etiam
Christus
dicit,
Ne
proiiciatis
margaritas
ante
porcos.
Et
scimus
quid
pronuntiet
Deus
(Gen.
6,
3),
Non
litigabit
spiritus
meus
cum
homine,
quia
caro
est:
significat
iam
non
opus
esse
ulla
disceptatione,
quia
nullus
esset
modus.
Sic
etiam
hoc
loco,
quia
negotium
erat
prophetae
cum
hominibus
praefractis,
et
qui
neque
sanis
consiliis
morem
gererent,
neque
ullis
admonitionibus
parerent,
neque
etiam
ulla
obiurgatione
frangerentur,
ideo
addit
an
iudicabis
eos?
Quidam
frigide
imo
insulse
exponunt
tolli
iudicandi
partes,
quia
Deus
potius
velit
ipsos
vocari
ad
resipiscentiam
quam
damnari.
Sed
hic
iudicare
comprehendit
in
se
omnes
obiurgationes
et
minas.
In
summa,
quoniam
fallaciter
agebant,
et
nihil
minus
erat
illis
propositum,
quam
Deo
se
subiicere,
ideo
hac
amarulentia
utitur.
Quid?
An
sunt
digni
quos
tu
iudices?
hoc
est,
quibuscum
litiges?
Officium
enim
prophetae
est
coarguere
eos
qui
peccarunt,
minari,
citare
ad
Dei
tribunal.
Deus
ergo
indignos
esse
pronuntiat
tali
disceptatione,
quia
non
tantum
surdi
sint
sed
etiam
perdita
obstinatione
indurati.
Nunc
ergo
|