40:472
pheta.
Videmus
ergo
quantum
ad
externam
formam
spectat,
sequutos
esse
quod
Deus
praeceperat
lege
sua,
Ne
dicas,
quis
adscendet
supra
nubes?
quis
descendet
in
abyssos?
quis
traiiciet
mare?
Prope
est
sermo
in
ore
tuo,
et
in
corde
tuo
(Deut.
30,
12).
Quoniam
ergo
Deus
quodammodo
sistebat
se
in
medio
quoties
spiritu
prophetico
instruxit
servos
suos,
ideo
dum
veniunt
seniores
Israel
ad
prophetam,
dicuntur
venire
ad
Deum
ipsum,
quia
nolebat
Deus
proferre
sua
oracula
e
coelo,
neque
per
angelos:
sed
destinaverat
servum
suum
qui
loqueretur,
et
suggesserat
etiam
quid
diceret.
Hinc
colligimus,
fidem
nostram
non
recte
fundatam
esse,
nisi
ubi
ad
solum
Deum
attenti
sumus,
quia
solus
meretur
audientiam,
et
sibi
vendicat.
Caeterum
simul
notandum
est,
fidem
coniunctam
esse
cum
humilitate
et
modestia.
Ergo
si
quis
nubes
transscendere
appetat
quum
vult
sciscitari
quid
respondeat
Deus,
ille
procul
ab
eo
discedit:
quanquam
simulet
se
velle
accedere.
Haec
igitur
mediocritas
servanda
est,
ut
fides
nostra
acquiescat
in
autoritate
unius
Dei,
neque
feratur
huc
et
illuc
hominum
arbitrio:
et
tamen
non
gravetur
Deum
per
servos
suos
loquentem
audire,
sed
placide
se
subiiciat
prophetis.
Nunc
sequitur,
2.
Et
fuit
sermo
Iehovae
ad
me,
dicendo,
3.
Fili
hominis,
loquere
ad
seniores
Israel,
et
dic
illis,
Sic
dicit
dominator
Iehovah,
An
ad
quaerendum
me
(hoc
est,
consulendum
me)
venistis?
Vivo
ego
si
quaerar
a
vobis,
dicit
dominator
Iehovah.
Hic
propheta
iubetur
increpare
seniores
illos,
quanquam
simulabant
raram
pietatem
quum
ipsum
interrogarent:
dicit
Deus
illos
non
venisse
recto
animo.
Multi
aliter
vertunt,
nempe
si
inveniar,
vel
si
exorer
a
vobis,
vel
si
respondeam:
ita
verbum
lHH
accipiunt
dupliciter,
priore
loco
pro
quaerere
vel
interrogare:
ubi
autem
additur,
Vivo
ego
si,
l
im
non
accipiunt
hic
pro
quaeri
vel
interrogari,
sed
pro
respondere
vel
exorari.
Sed
videtur
illud
longe
petitum:
et
cap.
14
locus
fuit
expositus
non
absimilis:
et
inde
etiam
colligere
licet,
Deum
hic
potius
invehi
in
hypocrisin
populi,
quam
illos
repudiare,
et
negare
se
responsurum.
Illic
dicebat
propheta
venisse
seniores
ad
ipsum
consulendum
ac
si
essent
optimi
discipuli:
&gd
quia
fallaci
illo
praetextu
decipi
poterat
Ezechiel,
occurrit
Deus,
et
dicit,
putasne
illos
venire
ut
interrogent?
Atqui
defixi
sunt
in
suis
idolis.
Nam
adiiciunt
cor
ad
illa:
deinde
oculos
tollunt
ad
suas
abominationes:
Vivo
ego
si
quaerant
me,
inquit,
hoc
est,
facile
est
ipsos
convincere
malae
fidei
dum
veniunt
supplices
ad
te
interrogandum.
Nam
si
vere
et
ex
anima
me
quaererent,
renuntiarent
suis
idolis,
nihil
amplius
esset
illis
commune
cum
suis
abominationibus.
|