25:472
1.
Transgressi
sunt.
Refertur
unius
hominis
crimen,
et
quidem
clandestinum,
cuius
culpa
in
totum
populum
transscribitur
:
neque
id
modo,
sed
in
plures
insontes
simul
reiicitur
poena.
Atqui
minime
consentaneum
videtur,
privato
et
occulto
scelere
totum
populum,
qui
conscius
non
erat,
damnari.
Respondeo,
non
esse
novum,
ut
in
totum
corpus
redundet
unius
membri
peccatum.
Si
ratio
nos
lateret,
satis
superque
nobis
esse
debet,
transgressionem
imputari
filiis
Israel,
dum
ad
unum
hominem
noxa
restringitur.
Verum
quia
ut
plurimum
contingit,
connivendo
etiam
non
malos
alere
fratrum
peccata,
pars
culpae
merito
reiicitur
in
eos
omnes,
quos
dissimulatio
societate
implicat.
Hac
ratione
Paulus
Corinthiis
omnibus
exprobrat
privatum
unius
hominis
flagitium,
et
in
eorum
fastum
invehitur,
quod
tanta
ignominia
foedati
adhuc
gloriari
audeant
(1.
Cor.
5,
4
sq.).
Verum
hic
excipere
promptum
est,
furtum
omnes
latuisse:
ideoque
non
esse
locum
proverbio,
eum
perpetrare
crimen,
qui
dum
impedire
potest,
nihilominus
fieri
patitur.
Fateor
certe,
non
liquere
cur
toti
populo
imputetur
privatum
crimen,
nisi
quod
forte
non
satis
diligenter
ante
animadverterant
in
maleficia:
unde
fieri
potuit,
ut
hic
miser
audacior
fuerit
ad
peccandum.
Et
certe
furtim
obrepunt
ac
pullulant
malae
herbae
fructusque
noxios
producunt,
nisi
cito
revulsae
fuerint.
Quanquam
ratio
cur
Deus
totum
populum
reum
faciat
occulti
furti,
altior
est
ac
magis
recondita:
quia
magis
insolito
documento
voluit
in
posterum
admonitos,
unius
scelere
posse
omnes
fieri
reos,
quo
diligentius
ad
cavenda
vitia
attenderent.
Nihil
ergo
melius,
quam
suspensas
tenere
nostras
mentes,
donec
libri
aperiantur,
ubi
clare
patebunt
quae
nunc
nostra
caligine
obtenebrantur
Dei
iudicia.
Sufficiat
nobis,
privata
labe
infectum
fuisse
totum
populum:
quia
sic
pronunciavit
summus
Iudex,
coram
quo
nunc
obmutescere,
sicuti
ad
eius
tribunal
semel
nos
sisti
oportet.
Refertur
ex
qua
stirpe
fuerit
progenitus
Achan,
augendae
et
quasi
propagandae
ignominiae
causa:
ac
si
diceretur,
familiae
suae
et
totius
gentis
fuisse
probrum.
Nam
scriptor
historiae
ad
tribum
usque
Iuda
ascendit.
Quo
docemur,
ubi
quispiam
ex
nostris
turpiter
et
scelerate
se
gerit,
quodammodo
in
eius
persona
verecundiae
notam
nobis
inuri,
ut
humiliemur,
non
quod
propinquis
omnibus
scelerati
hominis
insultare
aequum
sit:
sed
ut
diligentius
incumbant
omnes
consanguinei
ad
mutuas
correctiones
:
deinde
vel
suam
conniventiam,
vel
propria
delicta
puniri
agnoscant.
Iam
scandali
maior
obiecta
fuit
occasio
ad
omnes
turbandos,
quod
in
tribu
Iuda,
quae
flos
et
decus
erat
totius
gentis,
deprehensum
fuit
tale
facinus.
Et
certe
admirabili
Dei
consilio
factum
est,
ut
resideret
in
illa
tribu
praerogativa,
quae
spem
futuri
regni
foveret.
Atqui
ubi
inter
principia
decus
hoc
ob
unius
hominis
culpam
|