40:471
471
PRAELECTIONES
472
enim
id
fuisse
usu
receptum:
et
quum
Deus
populum
suum
a
profanis
gentibus
discernit,
opponit
prophetas
suos
ariolis,
et
magis,
et
aruspicibus,
et
astrologis.
Dicit
enim
gentes
variis
modis
inquirere
quid
expediat,
et
ita
interrogare
suos
deos:
sed
se
unam
rationem
praescribere
electo
populo,
ut
contentus
sit
prophetis,
Suscitabo
illis
prophetam
e
medio
fratrum
suorum,
inquit
Moses
(Deut.
18,18),
hoc
est,
non
opus
erit
vagari
quemadmodum
miserae
gentes
destitutae
consilio
nunc
feruntur
ad
suos
ariolos,
nunc
ad
magos,
nunc
ad
astrologos:
nullus
denique
illis
est
finis:
sed
tibi
occurram,
inquit,
per
prophetas
meos,
qui
semper
aliqui
erunt
in
populo.
Hoc
sensu
dicit
Ezechiel
venisse
seniores
Israel
ad
consulendum
Deum.
Verbum
tsm
significat
proprie
quaerere,
sed
hic
accipitur
pro
consulere,
vel
sciscitari,
quemadmodum
pluribus
aliis
locis.
Iam
mirum
non
est
quod
seniores
etiam
publico
consensu
venerint
ad
prophetam.
Israelitae
enim
iam
longo
taedio
confecti
erant,
et
putabant
se
fere
contabuisse
ob
diuturnum
exsilium.
Sed
alia
etiam
fuit
ratio,
quoniam
falsi
prophetae,
ut
vidimus,
titillabant
aures
simplicium:
ita
quotidie
nova
aliqua
spes
ipsis
offerebatur.
Quum
ergo
agitarentur
inter
spem
et
metum,
et
diabolus
spargeret
falsa
vaticinia,
quae
distraherent
vulgi
animos:
ideo
probabile
est
venisse
seniores
Israel,
et
fuisse
missos,
ut
inquirerent
de
prospero
vel
tristi
eventu
suae
captivitatis.
Veniunt
igitur
ad
prophetam.
Dicit
hoc
fuisse
factum
anno
septimo,
nempe
post
captum
Ioachim
vel
Iechoniam.
Numerarunt
enim
annos
ab
illa
mutatione:
et
merito.
Nam
debuit
tam
insignis
Dei
vindicta
assidue
in
memoriam
revocari.
Quanquam
altera
etiam
ratio
fuit,
quod
Deus
spem
aliquam
restitutionis
dabat.
Supputatio
igitur
annorum
quam
sumebant
Israelitae
ab
exsilio
regis
Ioachim,
habuit
duplicem
usum
et
finem,
primo
ut
iudicium
illud
Dei
maneret
defixum
in
eorum
animis:
rursum
ut
bona
spe
nihilominus
recrearent
suos
animos.
Ergo
quoties
annum
primum
vel
secundum
numerabant,
perinde
erat
ac
si
subiicerent
ante
suos
oculos
cladem
illam,
qua
Deus
testatus
fuerat
se
graviter
fuisse
offensum.
Sed
ab
altera
parte
erigere
debebant
animos
in
bonam
spem:
quia
si
prorsus
deletum
fuisset
regnum,
et
nulla
fuisset
addita
promissio,
quae
levaret
eorum
tristitiam,
supputatio
erat
supervacua,
ut
in
rebus
desperatis
non
numeramus
annos:
sed
quum
praefixi
essent
septuaginta
anni,
hoc
modo
alebant
et
fovebant
spem
suam,
quia
memoriam
renovarent
suae
liberationis,
quae
ipsis
promissa
fuerat
per
os
Ieremiae.
Nunc
ergo
tenemus
cur
simpliciter
vocet
annum
septimum.
Diem
quoque
et
mensem
designat.
Iam
loquutio
illa,
quam
notavi,
continet
utilem
doctrinam,
quod
scilicet
venerint
seniores
Israel
ad
Deum
rogandum,
et
sederint
coram
pro-
|