[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:47  47  EPIST.  PAULI  AD  ROMANOS  48  placuit:  deinde,  tempore  dispensationis,  per  orbem  universum  publicarent:  prius  depositarii,  deinde  oeconomi.  Quod  si  tanti  aestimandum  est  hoc  beneficium,  dum  gentem  aliquam  verbi  sui  communicatione  Dominus  dignatur  :  nunquam  satis  detestari  ingratitudinem  nostram  possimus,  qui  tanta  vel  negligentia,  vel  inertia,  ne  dicam  contumelia,  ipsum  suscipimus.  3.  Quid  enim  si  quidam  fuerunt  increduli?  num  incredulitas  eorum  fidem  Dei  faciet  irritam?.  4.  Ne  ita  sit:  quin  sit  Deus  verax,  omnis  autem  homo  mendax,  quemadmodum  scriptum  est:  Ut  iustificeris  in  sermonibus  tuisy  et  vincas  quum  iudicaris.  3.  Quid  enim  si  quidam,  ete.  Quemadmodum  prius,  dum  Iudaeos  intuebatur  nudo  signo  exsultantes,  ne  scintillam  quidem  gloriae  illis  permittebat:  ita  nunc,  dum  signi  naturam  considerat,  ne  illorum  quidem  vanitate  aboleri  eius  virtutem  testatur.  Quoniam  ergo  supra  videbatur  innuisse,  si  quid  esset  gratiae  in  signo  circumcisionis,  id  totum  Iudaeorum  ingratitudine  periisse:  nunc  rursum  per  anthypophoram  interrogat,  quid  de  eo  sit  sentiendum.  Est  autem  hic  species  reticentiae:  quia  minus  exprimit  quam  velit  intelligi.  Vere  enim  dixisset,  bonam  gentis  partem  Dei  foedus  abiecisse:  sed  quia  id  valde  acerbum  erat  Iudaeorum  auribus,  asperitatem  ut  mitigaret,  quosdam  duntaxat  nominavit.  Num  incredulitas  eorum,  ete.  KaTapyetv  proprie  est  irritum  et  inefficax  reddere:  quae  significatio  praesenti  sententiae  aptissima  est.  Tractat  enim  Paulus,  non  tantum  an  hominum  incredulitas  obstet  Dei  veritati,  quo  minus  firma  in  se  ac  stabilis  maneat:  sed  an  illius  effectum  ac  complementum  inter  homines  ipsos  impediat.  {Sensus  igitur  est  :  Quum  plurimi  Iudaeorum  sint  foedifragi,  num  illorum  perfidia  sic  Dei  foedus  abrogatum  est,  ut  nullum  inter  eos  fructum  edat?  Respondet,  non  posse  fieri  hominum  pravitate  ut  non  constet  divinae  veritati  sua  constantia.  Proinde,  utcunque  maior  pars  Dei  foedus  fefellerit  ac  proculcarit,  ipsum  nihilominus  efficaciam  suam  retinere  ac  vim  suam  exercere:  si  non  in  omnibus,  saltem  in  ipsa  gente.  Vis  autem  est,  ut  Domini  gratia  et  in  aeternam  salutem  benedictio  inter  eos  vigeat.  Id  autem  esse  non  potest  nisi  ubi  fide  promissio  recipitur,  atque  ita  confirmatur  utrinque  mutuum  foedus.  Ergo  significat  semper  mansisse  in  gente  quosdam,  qui  in  promissionis  fide  stantes  ab  illa  praerogativa  non  exciderint.  4.  Sit  autem  Deus  verax.  Utcunque  sentiant  alii,  ego  argumentum  esse  puto  a  necessaria  contrarii  positione,  quo  Paulus  praecedentem  obiectionem  infirmet.  Nam  si  haec  duo  simul  stant,  imo   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci