45:47
47
HARMONIA
EVANGELICA.
48
dos
exseruit,
hinc
nefas
est,
ullo
modo
deflectere,
si
divinitus
servari
cupimus.
Observa
autem,
fidelibus
salutare
esse
cornu,
quod
impiis
terrificum
est.
ut
eos
dissipet
vel
prosternat
ac
conterat.
Davidem
servum
Dei
nominat,
non
simpliciter
quia
Deum
coluerit,
ut
unus
quilibet
piorum,
sed
alio
respectu,
quod
scilicet
delectus
fuerat
regendo
servandoque
populo
minister,
ut
Christi
personam
ac
vices
cum
suis
successoribus
gereret.
Etsi
autem
nullum
tunc
residuum
erat
apud
Iudaeos
regni
vestigium,
quia
tamen
in
Dei
promissiones
recumbit
Zacharias,
Davidem
vocare
Dei
ministrum
non
dubitat,
in
quo
Deus
specimen
ediderit
futurae
salutis.
Unde
sequitur,
tunc
nobis
Christum
re
ipsa
constitui
salutis
autorem,
dum
illi
inter
nos
solium
erigitur,
unde
nos
gubernet.
70.
Sicut
loquutus
est.
Ne
propter
novitatem
dubia
sit
salus,
quam
a
Christo
allatam
praedicat,
testes
eius
citat
omnes
prophetas,
qui
diversis
temporibus
excitati
uno
tamen
consensu
docent,
sperandam
a
solo
Christo
salutem
esse.
Neque
enim
tantum
Zachariae
consilium
est,
fidem
et
constantiam
Dei
laudare,
quia
praestet
atque
impleat
quod
olim
promisit,
sed
potius
ad
vetusta
oracula
revocare
voluit
fideles,
quo
certius
et
alacrius
amplecterentur
oblatam
sibi
salutem,
de
qua
omnes
ab
initio
testati
fuerant
prophetae.
Vere
enim
solida
fultura
stabilitur
nostra
in
Christum
fides,
quum
prophetarum
omnium
testimoniis
ornatus
in
lucem
prodit.
Sanctos
vocat
prophetas,
quo
plus
autoritatis
et
reverentiae
habeant
eorum
verba,
ac
si
diceret,
non
leves,
aut
gregarios,
sed
classicos
esse
testes,
imo
publico
mandato
instructos,
ut
qui
divinitus
in
hunc
finem
a
vulgo
hominum
segregati
fuerint.
Quomodo
autem
singuli
prophetae
testimonium
reddiderint
Christo,
minutis
partibus
disserere
nimis
longum
esset.
Hoc
in
praesentia
sufficiat,
quum
omnibus
solenne
sit,
non
aliter
spem
facere
populo,
quod
Deum
habiturus
propitium
esset,
nisi
proposito
in
medium
foedere,
quod
in
Christo
fundatum
erat,
diserte
satis
de
futura
redemptione
loqui,
qualis
in
Christo
patefacta
est.
Huc
accedunt
multi
illustres
loci,
ubi
non
obscure
de
Christo
vaticinantur,
sed
eum
quasi
digito
monstrant.
Praecipue
tamen
tenenda
est
illa
divini
foederis
subscriptio,
quam
si
quis
negligat,
nihil
unquam
in
prophetis
intelliget:
quemadmodum
Iudaei
misere
vagantur
in
scriptura
legenda,
quia
in
verbis
tantum
curiosi
a
scopo
illo
aberrant.
71.
Salutem
ex
inimicis.
Clarius
virtutem
et
officium
Christi
explicat
Zacharias.
Et
certe
parum
vel
nihil
prodesset,
audire
datum
esse
nobis
Christum,
nisi
etiam
sciremus,
quid
nobis
conferat.
Hac
ergo
de
causa
plenius
docet,
quorsum
erectum
sit
salutis
cornu
:
nempe
ut
salvi
sint
fideles
ab
hostibus
suis.
Minime
autem
dubium
est,
quin
satis
|