40:47
47
PRAELECTIONES
48
gelos,
quibus
Deus
arcanam
virtutem
inspirat,
ut
per
eorum
manus
operetur.
Nunc
autem
quum
dicit
rotas
ambulasse
pro
motu
illo
superiori,
hinc
sequitur
nihil
esse
in
mundo
fortuitum,
sed
Deum
pro
incomprehensibili
sua
sapientia
sic
omnia
dirigere,
ut
nihil
accidat
nisi
ex
arcano
instinctu,
quem
nos
non
perspicimus
oculis.
Ergo
in
hac
prophetae
doctrina
tanquam
in
speculo
considerare
nos
oportet
quod
absconditum
est
humanis
mentibus.
Videmus
multa
accidere:
et
interea
putamus
motus,
qui
sunt
ita
multiplices
et
perplexi,
esse
confusos.
Sed
propheta
huic
perversae
imaginationi
occurrit,
et
docet
rotas
per
se
quidem
quiescere,
agitari
tamen
pro
motu
superiore,
hoc
est
prout
moventur
animalia,
nempe
Cherubim,
ita
etiam
rotas
eorum
impulsu
trahi.
Iam
ergo
quia
tenemus
consilium
spiritus
sancti,
simul
notanda
est
doctrinae
utilitas.
Quum
videmus
homines
multa
moliri,
ut
totum
mundum
perturbent,
quum
videmus
fieri
multas
conspirationes,
deinde
parari
omnia,
quae
ad
res
gerendas
spectant:
sciamus
haec
omnia
Deum
moderari,
sed
arcano
modo,
qui
superat
omnes
sensus.
Etiam
quum
videmus
multa
saepe
fieri
intempestive,
nostro
iudicio,
sciamus
angelos
peragere
suum
officium,
et
ipsorum
motu
vel
inspiratione
rapi
quae
per
se
nullum
motum
haberent.
Idem
etiam
dicendum
est
de
aliis
rebus:
si
hyems
vel
tepida
sit
vel
nimium
rigida,
in
illo
excessu
consideremus
quod
hic
propheta
docet:
nempe
Deum
pro
suo
arbitrio
sic
gubernare
temporum
dispositionem,
ut
nihil
contingat
nisi
ab
eius
inspiratione.
Quum
ergo
incederent
animalia,
simul
rotae
incedebant
iuxta
ipsa,
inquit,
ac
si
diceret
cursum
animalium
fuisse
quasi
regulam,
ad
quam
cursum
suum
dirigerent
rotae:
et
quum
attollerentur,
inquit,
animalia,
attollebantur
simul
rotae.
Sequitur,
20.
Quo
erat
spiritus
ad
eundum
ambulabant,
illuc
spiritus
ad
eundum
(sic
enim
contexo:
nam
quod
alii
coniungunt
cum
secunda
parte
versus,
nimis
est
coactum.
Repetit
ergo
propheta
quod
dixerat,
sicuti
valde
prolixus
est
in
suo
sermone:
postea
adiungit)
etiam
rotae
attollebantur
(hic
attollere
capitur
pro
elevare
generaliter,
non
quemadmodum
prius,
et
proximo
versu:
attollebantur
ergo)
cum
ipsis:
quia
spiritus
animalis
erat
in
rotis*
(Addamus
et
proximum
versum).
21.
Ambulando
ambulabant
(hoc
est
quum
ambularent
animalia)
ambulabant
(rotae
scilicet)
et
quum
starent
(animalia)
stabant
(etiam
rotae):
et
quum
elevarentur
(hic
stricte
accipitur
verbum
tollendi
Nt50:
loquebatur
autem
prius
sine
adiunctione)
attollebantur
rotae
simul
cum
ipsis:
quia
spiritus
animalis
in
rotis.
|