[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:47  47  IN  ISAIAM  48  dum  inopia  premi,  ut  his  veluti  aculeis  pellatur  ad  Deum  invocandum  :  quia  ad  segnitiem  delabi  solemus,  quum  res  fluunt  ex  animi  sententia.  Ideo  sitire  nos  ac  esurire  utile  est,  ut  discamus  ad  Dominum  toto  animo  confugere.  Denique  nos  sensu  inopiae  nostrae  affici  ac  premi  necesse  est,  ut  auxilium  Domini  sentiamus.  Nec  vero  dubium  est  hac  circumstantia  partim  magnitudinem  gratiae  fuisse  illustratam  a  propheta,  partim  vero  admonitum  fuisse  populum  ne  egestatis  suae  taedio  deficeret.  Et  notanda  sunt  nomina  quibus  hic  populum  Dei  vocat.  Afflictos  enim  et  pauperes  dicendo  non  de  alienis  loquitur,  sed  de  iis  quos  Dominus  cooptarat,  ac  veluti  peculium  sibi  delegerat:  quibus  extremas  quasque  angustias  patienter  ferendas  esse  denuntiat.  Unde  mirum  videri  non  debet  si  fame  et  siti  nos  prope  tabescere  interdum  sinat  Deus,  quando  patres  non  minus  duriter  exercuit.  Quum  dicit  aquas  nusquam  occurrere,  discamus  Dominum,  ut  patientiam  nostram  et  fidem  probet,  omnia  nobis  subsidia  adimere,  ut  in  ipso  solo  recumbamus.  Quum  ergo  nobis  huc  illuc  circumspectantibus  nullum  auxilium  apparebit,  sciamus  Dominum  nihilominus  adfuturum  esse.  Exaudiendi  verbo  significat  non  quibuslibet  Deum  subvenire,  sed  iis  qui  ipsum  precantur,  quod  si  adeo  socordes  simus  ut  negligamus  auxilium  eius,  omnino  destitui,  nec  ullam,  utpote  indignos,  allevationem  sentiri  iustum  est.  18  et  19.  (Aperiam.)  Superiorem  doctrinam  alio  modo  illustrat,  nempe  Deum  minime  opus  habere  externis  mediis  et  naturalibus,  ut  opituletur  ecclesiae  suae:  sed  in  promptu  esse  arcanos  et  admirabiles  modos,  quibus  praeter  spem  et  carnis  sensum  eius  necessitati  remedium  afferat.  Quum  nulla  apparet  auxilii  ratio,  facile  desperatio  obrepit.  Vix  certe  sperare  audemus  quidquam,  nisi  quatenus  externa  adminicula  se  oculis  nostris  ostendunt.  His  destituti  in  Domino  conquiescere  non  possumus.  At  propheta  tunc  vel  maxime  confidendum  esse  admonet:  quia  tunc  maior  opportunitas  Deo  est  exserendae  suae  virtutis,  quum  nullae  hominibus  viae  aut  rationes  patent,  omniaque  penitus  deplorata  esse  videntur.  Praeter  spem  igitur  et  cogitationem  omnium  hominum  affuturus  est  suis  Dominus,  ne  ancipiti  et  dubia  cogitatione  nos  huc  atque  illuc  distrahi  sinamus.  Et  quo  magis  id  confirmet,  se  adversus  rerum  naturam  et  ordinem  miracula  editurum  promittit:  ne  humano  ingenio  haec  aestimanda  et  iudicanda  esse  putemus,  neque  inferioribus  hisce  mediis  potentiam  Dei  et  promissa  alligemus.  {Satis  enim  per  se  Dominus  virtutis  habet,  nec  aliunde  eam  mutuari  necesse  est,  nec  ordini  naturae  adstrictus  est,  quin  eum  facile  immutet,  quum  ei  visum  erit.  Nam  quod  in  cacuminibus  montium  aquas,  et  in  planitie  agrorum  fontes,  in  desertis  stagna  se  editurum  dicit,  ea  omnia  praeter  naturae   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci