6:469
REFORMANDAE
ECCLESIAE.
a
Deo
veniam,
tanquam
optimum
piaculum,
adhibent.
Quasi
vero
ad
ineptias
quaslibet
prostituere
corpus
sum
voluerit
Christus,
quum
illud
nobis
in
sacramento
dedit.
Quid
enim
continet
promissio?
non
aliud
scilicet,
nisi
nos,
quoties
sacram
eius
coenam
peragimus,
corporis
et
sanguinis
ipsius
partieipes
fore.
Accipite,
inquit,
edite,
et
bibite:
hoc
est*
corpus
meum,
hic
est
sanguis
meus:
facite
hoc
in
memoriam
mei.
Nonne
videmus,
promissionem
utrinque
inclusam
esse
suis
finibus,
intra
quos
se
contineant
oportet,
qui
volunt,
quod
illic
offertur,
percipere?
Falluntur
ergo,
qui
aliud
quam
communem
panem
et
profanum
habere
se
extra
legitimum
coenae
usum
putant.
Haec
vero
communis
omnium
profanatio,
quod
ad
foedam
nundinationem
perinde
sunt
exposita,
ac
si
non
alio
sire
instituta
forent,
quam
ut
quaestui
serviant.
Neque
vero
eiusmodi
est
nundinatio,
quae
clam
aut
verecunde
tractetur
sed
palam
exercetur,
non
secus
atque
in
foro
mercatorio.
Scitur,
quanti
singulae
missae
in
quaque
regione
veneant.
Aliis
etiam
constitutum
est
suum
pretium.
Denique
templa,
[pag.
24]
si
quis
bene
expendat,
nihil
a
meritoriis
tabernis
differunt:
et
nullum
est
sacrorum
genus,
quod
non
illic
prostet
venale.
Gubernationis
ecclesiasticae
vitia
si
recensere
velim,
nullum
dicendi
finem
inveniam.
Tantum
igitur
crassiora
quaedam,
et
quae
dissimulari
nequeunt,
breviter
notabo.
Principio,
ipsum
pastorale
munus,
qualiter
a
Christo
institutum
fuerat,
iampridem
obsolevit.
Episcopos
certe
et
pastores,
sive
quocunque
alio
nomine
vocentur,
ideo
praefecit
ecclesiae
Christus,
teste
Paulo,
ut
eam
sana
doctrina
aedificent.
Secundum
hanc
regulam,
nullus
est
verus
ecclesiae
pastor,
nisi
qui
docendi
munere
fungitur.
At
hodie
quicunque
fere
titulum
habent
pastorum,
id
oneris
ad
alios
ablegarunt.
Ex
episcopis
vix
centesimus
quisque
reperietur,
qui
suggestum
unquam
docendi
gratia
conscendat.
Nec
mirum.
Episcopatus
enim
in
satrapias
degenerarunt.
Minoris
autem
ordinis
pastores,
vel
nugis
a
Christi
mandato
in
totum
alienis
munus
suum
implere
se
putant,
vel
episcoporum
exemplo,
hanc
ipsam
curam
reiiciunt
in
aliorum
humeros.
Inde
sacerdotiorum
locationes
non
minus
usitatae,
quam
praediorum.
Quid
volumus
amplius?
spirituale
regimen
quod
a
Christo
commendatum
nobis
fuerat,
totum
e
medio
sublatum
est:
nova
et
confictitia
gubernandi
species
introducta,
quae
utcunque
illius
nomine
venditetur,
nihilo
tamen
plus
similitudinis
cum
eo
habet,
quam
mundus
cum
regno
Christi.
Quod
si
mihi
obiiciat
[pag.
25]
quispiam,
non
deberi
ordini
culpam
imputari,
si
qui
officium
non
faciant:
primum
respondeo,
malum
passim
grassari,
ut
in
publicam
consuetudinem
iam
transierit.
Deinde
ut
fingamus
episcopos
omnes,
et
alios
inferioris
gradus
presbyteros
residere
|