[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


6:468  quod  opus  hoc,  tanquam  obtinendae  gratiae  meritorium,1)  vivis  et  mortuis  applicarunt.  Atque  ita  mortis  Christi  efficacia  ad  inanem  et  theatricam  actionem  translata  est,  et  simul  aeterni  sacerdotii  dignitas  Christo  erepta,^  ut  hominibus  daretur.  Si  quando  autem  ad  communionem  vocatur  populus,  ad  dimidiam  tantum  partem  admittitur.  Quid  hoc  est?  Christus  calicem  omnibus  propinat,  et  omnes  iubet  ex  eo  bibere:  ex  adverso  interdicunt  homines  fidelium  coetui,  ne  calicem  attingant.  Ita  signa,  quae  individuo  nexu  Christi  autoritate  coniuncta  fuerant,  hominum  libidine  separantur.  Ad  haec  consecratio  [pag.  22]  tum  baptismi,  tum  missae,  a  magicis  incantationibus  nihil  omnino  differt.  Flatu  enim  et  susurris,  vel  non  intellectis  vocibus,  conficere  se  putant  mysteria.  Quasi  demurmurari  verbum  suum  voluerit  Christus  ad  mysteriorum  peractionem,  ac  non  potius  clara  voce  pronunciari.  Non  obscuris  verbis  exprimitur  virtua,  natura,  usus  baptismi  in  evangelio.  Christus  in  coena  non  mussitat  super  panem,  sed  disertis  verbis  apostolos  alloquitur,  dum  promissionem  recitat:  et  mandatum  adiungit,  ut  communis  inter  fideles  confessio  edatur.  Nunc  loco  praedicationis  sufflantur  arcani  exorcismi,  magicis  artibus,  sicut  dixi,  quam  sacramentis  aptiores.  Iam  hoc  primum  perperam,  quod  populo  exhibentur  caeremoniarum  spectacula,  quarum  significatio  et  veritas  tacetur.  Neque  enim  alius  est  sacramentorum  usus,  quam  quum  ex  verbo  Dei  explicatur  id  ipsum,  quod  signum  oculis  repiaesentat.  Itaque  quum  nihil  illic  habeat  populus,  nisi  inanes  figuras,  quibus  oculos  pascat,  nullam  vero  doctrinam  audiat,  qua  dirigatur  ad  verum  scopum,  in  ipso  externo  opere  defixus  haeret.  Hinc  pestilentisksima  illa  superstitio,  quod  perinde  ac  si  sacramenta  sola  ad  salutem  sufficerent,  neque  de  poenitentia,  neque  de  fide,  neque  etiam  de  Christo  ipso  solliciti,  signa  pro  veritate  arripiunt.  Et  sane,  impium  illud  dogma  passim  non  modo  inter  rudes  et  plebeios,  sed  in  scholis  quoque  obtinuit:  valere  per  se  sacramenta,  modo  ne  quis  obicem  ponat  peccat  mortalis.  Quasi  in  alium  finem  aut  usum  data  sint  sacramenta,  [pag.  23]  nisi  ut  nos  ad  Christum  manu  ducant.  Huc  etiam  accessit,  quod  panem,  perverso  illo  incantamento  magis  quam  pio  ritu  consecratum,  custodiunt  in  arcula,  interdum  in  pompa  circumferunt,  ut  pro  Christo  adoretur  et  invocetur.  Itaque,  si  quod  periculum  urget,  ad  panem  illum,  tanquam  ad  unicum  praesidium,  confugiunt:  adversus  noxas  omnes  illo,  tanquam  amuleto,  utuntur  :  ad  petendam  1)  meritorum,  male  1576.1611.  Gallus:  c'est  d'avoir  applique  cest  oeuvre  aux  vivans  et  aux  morts  pour  leur  meriter  grace.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci