[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


6:467  DE  NECESSITATE  absurditatem  prolapsos  esse  mirum  est,  postquam  salutis  fiduciam  semel  fundaverant  in  operum  meritis.  Fieri  enim  aliter  non  poterat,  quin  ex  illo  praecipitio  in  hanc  ruinam  caderent.  Quid  enim  in  operibus  suis  reperiet  homo,  nisi  dubitandi,  et  tandem  desperandi  materiam?  Videmus  ergo,  ut  error  errorem  traxerit.  Hic  vobis,  invictissime  Caesar  et  Illustrissimi  Principes,  [pag.  20]  quod  ante  dixi  memoria  repetendum  est:  ecclesiae  salutem  ex  hac  doctrina,  non  secus  atque  hominis  vitam  ex  anima,  pendere.  Si  tantum  corrupta  eius  doctrinae  puritas  fuisset,  iam  letali  vulnere  sauciata  fuisset  ecclesia.  Ergo  si  maiori  ex  parte  exstinctam  fuisse  ostendero,  perinde  erit,  ac  si  ecclesia  fere  usque  ad  ultimum  interitum  vulnerata  esse  diceretur.  Ego  autem  id  hactenus  obiter  indicavi:  paulo  autem  post  clarius  patefaciam.  Venio  nunc  ad  ea,  quae  dixi  instar  corporis  habere:  gubernationem,  et  sacramentorum  administrationem;  quorum  etiam  si  externa  facies  nihil  haberet  vitii,  post  illam  tamen  doctrinae  subversionem  vis  et  utilitas  emortua  esset.  Quid  si  intus  et  extra  nihil  fuerit  sani?  Neque  vero  difficilis  est  eius  rei  demonstratio.  Quantum  ad  sacramenta  pertinet,  primum  eodem  loco  habita  sunt  mysteria  a  Christo  instituta,  et  excogitatae  humanitus  caeremoniae.  Septem  enim  sacramenta,  sine  alio  discrimine,  recepta  fuerunt:  quorum  duo  tantum  mandaverat  Christus,  alia  non  nisi  hominum  autoritate  fundata  erant.  His  non  minus  alligatae  fuerunt  Dei  gratiae,  quam  si  inclusum  in  se  Christum  habuissent.  Porro  duo  illa,  quae  Christus  instituit,  horrendum  in  modum  fuerunt  polluta.  Baptismus  tot  superfluis  additamentis  est  obvolutus,  ut  veri  et  puri  baptismi  vix  tenue  vestigium  agnoscas.  Sacra  vero  coena  non  extraneis  modo  accessionibus  corrupta,  sed  ipsa  in  formam  prorsus  diversam  conversa  fuit.  Manifestum  est,  quid  Christus  fieri  iusserit,  et  quo  ordine,  [pag.  21]  Atqui,  spreto  eius  mandato,  actio  histrionica  composita  fuit,  quae  in  coenae  vicem  succederet.  Quid  enim  simile  missis  cum  vera  Domini  coena?  Quum  secundum  Christi  praeceptum  debeant  inter  se  fideles  communicare  sacra  corporis  et  sanguinis  Domini  symbola,  excommunicatio  potius  quaedam  in  missis  visitur.  Separat  enim  se  a  reliquo  coetu  sacerdos,  ut  seorsum  devoret,  quod  proponi  distribuique  in  medium  debuerat.  Deinde  tanquam  successor  quispiam  Aaronis  foret,  sacrificium  se  offerre,  ad  expiandi  populi  peccata,  simulat.  Ubi  unquam  sacrificii  meminit  Christus?  Accipere,  comedere  ac  bibere  nos  iubet.  Quis  hominibus  permittat,  receptionem  in  oblationem  convertere?  Quorsum  ista  mutatio,  nisi  ut  temerariis  hominum  placitis  cedat  perpetuum  et  inviolabile  Christi  edictum?  Hoc  quidem  grave  malum.  Sed  longe  adhuc  deterior  superstitio,   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci