40:467
467
PRAELECTIONES
468
tur
pro
partu.
Dicit
igitur
matrem
populi
in
illius
sanguine,
hoc
est,
dum
illum
peperit.
Ita
revocat
Ezechiel
Iudaeos
ad
primam
suam
originem:
et
antea
vidimus
nomen
sanguinis
hoc
sensu
accipi.
Quum
ergo
esses
in
sanguine
tuo^
hoc
est,
quum
primum
ex
utero
matris
tuae
prodires
Scimus
enim
foetus
ex
utero
prodire
sanguine
adspersos:
et
illa
metaphora
fuit
exposita
cap.
16.
Vive
in
sanguine
tuo,
dicebat
Deus,
quum
scilicet
adhuc
foedati
essent
Iudaei,
quia
nondum
abstersi
erant
a
sordibus.
In
summa,
sanguis
accipitur
pro
partu
:
quasi
dictum
esset,
ubi
primum
editi
fuerunt
in
lucem
Iudaei,
plantatos
fuisse
ut
radicem
agerent,
quia
scilicet
Deus
ipsos
adduxit
in
terram
Chanaan.
Hic
autem
dicit
Iudaeos
fuisse
in
lucem
editos,
quum
Deus
ipsos
redemit.
Omittit
autem
spatium
illud
intermedium
temporis
de
quo
alibi
vidimus:
quia
ab
exitu
statim
ad
introitum
descendit.
In
summa,
significat
Iudaeos
primo
quasi
die
suae
nativitatis
fuisse
locatos
in
terra
Chanaan,
quae
uberrima
erat,
ut
illic
fructus
suos
proferrent,
hoc
est
ut
feliciter
agerent
ac
fruerentur
rerum
omnium
copia.
Nunc
etiam
tenemus
quid
verba
significent,
quum
dicit
matrem
populi
fuisse
plantatam
super
aquas,
fuisse
frondosam,,
et
fructiferam.
Addit
fuisse
ei
virgas,
hoc
est
palmites,
ad
sceptra
dominantium.
Qui
vertunt
cum
sceptris
dominantium,
vel
supra
sceptra
dominantium,
non
videntur
mihi
assequuti
prophetae
mentem.
Ego
itaque
non
dubito
quin
significet
ex
palmitibus
vitis
fuisse
sceptra
collecta,
vel
potius
ipsos
palmites
fuisse
formatos,
ut
essent
quasi
sceptra
regia.
Etsi
autem
videtur
asperior
haec
translatio,
tamen
quoad
sensum
nihil
ambiguum
est,
quia
intelligit
propheta
sumptos
fuisse
reges
ex
populo
illo,
quemadmodum
ubi
decerpitur
palmes
ex
vite:
ita
Deus
reges
elegit
a
Davide
usque
ad
Zedechiam.
Hoc
sensu
dicit
fuisse
palmites
ad
sceptra
dominantium.
Postea
adiungit
conspicuam
fuisse
staturam
eius,
ipsam
fuisse
conspectam
in
sua
altitudine,
in
multitudine
etiam
palmitum.
Hoc
extenditur
ad
totum
corpus
populi.
Quum
fit
mentio
regis
non
dubium
quidem
est,
quin
gratiam
suam
Deus
commendet
erga
totum
populum,
cuius
salus
et
felicitas
in
regno
erat
posita,
ut
alibi
visum
fuit.
Sed
clarius
exprimit,
populum
illum
sic
crevisse,
ut
copia
hominum
excelleret,
deinde
opibus
et
divitiis.
In
summa,
propheta
docet
fuisse
omni
genere
bonorum
ornatos
Iudaeos
initio:
quia
illic
fulgebant
eximia
Dei
dona,
quum
scilicet
conspicua
esset
eorum
dignitas,
deinde
opulentia
esset
densa,
quia
ponit
multitudinem
ramorum,
vel
palmitum
cum
altitudine.
Iam
veniamus
ad
secundum
membrum.
Dicit
evulsam
fuisse
in
excandescentia
vitem
illam,
proiectam
in
terra,
et
arefactam
a
vento
orientali,
ramos
eius
fuisse
discerptos,
vel
confractos,
et
arefactos,
denique
consumptos
fuisse
igni
Iam
breviter
|