45:46
sed
quia
eius
vis
se
plenius
in
illis
exseruit,
quoties
ad
munus
suum
peragendum,
quasi
Dei
manu,
in
lucem
producti
sunt.
Itaque
notanda
est
duorum
membrorum
connexio,
quam
ponit
Lucas,
quod
repletus
sit
spiritu
sancto
et
prophetaverit.
Significat
enim
tunc
praeter
morem
divinitus
fuisse
afflatum,
ut
non
loqueretur
humanitus
quasi
privatus
quispiam,
sed
coelestem
tantum
doctrinam
proferret.
Sic
et
Paulus
prophetiam
cum
spiritu
coniungit,
primae
ad
Thessal.
5,
19,
Spiritum
nolite
exstinguere,
prophetias
ne
spernite:
ut
sciamus
doctrinae
contemptu
exstingui
spiritus
lucem.
Memorabilis
autem
fuit
haec
Dei
bonitas,
quod
Zachariae
non
tantum
reddita
fuit
loquendi
facultas,
qua
per
novem
menses
orbatus
fuerat,
sed
eius
lingua
facta
est
spiritus
sancti
organum.
68.
Benedictus
Dominus.
Orditur
Zacharias
a
gratiarum
actione,
sed
prophetico
spiritu
celebrat
impletam
redemptionem
olim
in
Christo
promissam,
unde
salus
et
felicitas
ecclesiae
pendebat.
Cur
Deum
Israel
nominet,
cuius
imperio
subest
totus
mundus,
ex
contextu
melius
patebit:
nempe
quia
semini
Abrahae
specialiter
promissus
fuerat
redemptor.
Quia
ergo
Deus
tantum
in
una
gente
foedus
suum
deposuerat,
de
quo
verba
facturus
est
Zacharias,
merito
nomen
gentis
illius
exprimit,
cui
proprie
vel
saltem
primo
loco
destinata
erat
salutis
gratia.
In
verbo
visitandi
subest
tacita
antithesis:
quoniam
a
miseris
Abrahae
filiis
Dei
facies
ad
tempus
fuerat
aversa.
Nam
eo
calamitatis
delapsi
erant,
et
tanta
malorum
congerie
obruti,
ut
nemo
a
Deo
respici
putaret.
Porro
haec
Dei
visitatio,
cuius
meminit
Zacharias,
tanquam
causa
et
principium
redemptionis
ponitur.
Quare
ita
resolve,
Deus
populum
suum
respexit,
ut
redimeret.
Quum
autem
captivos
esse
oporteat,
quos
Deus
redimit,
et
hoc
redemptionis
genus
spirituale
sit,
inde
colligimus,
ne
sanctos
quidem
patres
liberos
fuisse
a
peccati
iugo
et
mortis
tyrannide,
nisi
per
Christi
gratiam.
Sancto
enim
et
electo
Dei
populo
Christus
dicitur
missus
redemptor.
Sed
si
allata
tunc
demum
a
Christo
fuit
redemptio,
quum
carne
indutus
apparuit,
sequitur,
fideles,
qui
ante
eius
adventum
mortui
sunt,
tota
vita
peccati
et
mortis
fuisse
servos:
quod
valde
absurdum
esset.
Respondeo,
vim
et
effectum
huius
redemptionis,
quae
semel
in
Christo
fuit
exhibita,
saecuiis
omnibus
fuisse
communem.
69.
Erexit
cornu
salutis.
Hoc
est,
salvificam
potentiam.
Deiecto
enim
solio
Davidis
et
dissipato
populo,
spes
salutis
in
speciem
conciderat.
Porro
alludit
Zacharias
ad
prophetarum
vaticinia,
quibus
subita
in
rebus
deploratis
ac
perditis
instauratio
promittitur:
imo
haec
loquutio
ex
Psal.
132,
17
sumpta
est,
ubi
habetur,
Illic
oriri
faciam
cornu
Davidi,
paravi
lucernam
Christo
meo.
Quod
si
Deus
non
nisi
in
Christo
potentiam
suam
ad
nos
servan-
|