11:46  quam  gloriam  Dei  et  plebis  aedificationem?  quae  quum  cerneremus,  laeti  approbabamus),  tunc  coepit  Carolus  argutari  de  successione  regni  terreni  Christi,  quod  superstes  virgo  post  filii  mortem  haeres  fuerit.  Bernardus  nobis  non  adeo  curantibus  respondebat  succedere  matrem  filio.  Sed  mox  respondi  non  opus  esse  hic  agere  de  terrena  haereditate,  quum  Christi  regnum  non  sit  ex  hoc  mundo,  bene  convenire  inter  virginem  Christi  matrem  et  filium,  nec  quemquam  ex  plebe  adesse  ut  intelligat  quo  iure  mater  velit  filio  intentare  actionem,  et  quid  ex  successione  petat:  sed  in  hoc  omnes  convenisse  ut  intelligant,  an  quae  pontifex  instituit  et  quae  servant  pontificii,  ex  Deo  sint  vel  contra,  ut  de  missa,  cultu  divorum,  et  aliis  traditionibus  humanis.  Hinc  factum  est  ut  ad  alia  se  converterit,  quae  in  positis  haberentur,  et  missam  aggressus  est  tueri:  sed  tamen  ingenue  fassus  est  posita  vera  esse,  pia  et  christiana,  seque  ea  nolle  impugnare  quod  falsa  sint  aut  talia  credat,  quum  verissima  esse  sentiat:  sed  ut  omnes  intelligant  rationem  adversariorum,  daturum  se  operam  ut  omnes  ipsorum  rationes  et  potiores  etiam  adducat,  neque  omissurum  quidquam,  quod  et  fecit  diligenter.  Et  quamvis  partem  noctis  impendisset  in  annotandis  rationibus  quibus  posset  missa  ferri,  nos  tamen  (ut  nemo  auditorum  non  potest  hodie  testificari)  hominem  memoria  labentem  et  non  satis  tenentem  quae  annotarat  adiuvabamus  ut  sua  formaret  argumenta:  sciebamus  enim  unde  desumpsisset.  Quumque  id  fieret,  fatebatur  se  velle  id  dicere  quod  nos  ab  eo  petebamus  an  vellet  dicere:  tantum  abest  ut  argumenta  ipsius  effugeremus,  aut  timeremus,  ut  gratum  esset  etiam  adiuvare.  Aliqui  ex  pontificiis,  dum  audirent  rationes  quae  ipsis  placebant,  non  audita  responsione  abibant  ad  canonicos,  et  Carolum  commendabant:  illi  non  ingrati  vinum  mittebant,  et  hortabantur  ut  strenue  se  gereret.  Is  recipiebat  se  omnia  effecturum,  iubens  eos  nihil  moveri:  si  visus  fuerit  missam  primo  damnasse,  et  inter  disputandum  nonnulla  damnet  in  ea,  se  tamen  ita  rursus  eam  corroboraturum,  ut  quam  firmissima  maneat.  Sed  qui  audierunt  utrosque,  possunt  referre  quam  id  effecerit.  Nam  et  argumenta  in  fumum  omnia  abibant,  nec  poterat  stare  sacrificium  et  redemptio  vivorum  et  mortuorum,  non  invocatio  divorum,  actio  quae  peregrina  fit  lingua,  adoratio  panis  et  particularis  sumptio  sacramenti,  et  id  genus  alia,  quibus  tota  foetet  missa.  Quumque  Viretus  tam  aperte  dissolveret  omnia,  ut  adstantium  nemo  non  assentiretur  (scis  quam  ille  apposite  et  diserte  possit  aliquid  explicare)  Carolus  armis  exutus,  nesciens  quid  aliud  afferret,  coepit  ore  diducto  insani  more  vociferari  longum  ba  ba  ba.  Ego  hominis  dementiam  taxans,  quod  senex  theologus,  et  qui  haberi  velit  ex  numero  eorum  qui  professi  sunt  evangelium  Christi,  modestiam  abii-