40:453  453  IN  EZECHIELIS  PROPH.  CAP.  XVIII.  454  quum  nobis  describit  conversionem  impii,  dicit  si  viderit,  hoc  est,  si  tandem  redierit  ad  sanam  mentem,  et  collegerit  sensus  suos,  ita  ut  non  ruat  pro  sua  amentia,  quemadmodum  solitus  est,  sed  respiciat  in  Deum,  respiciat  etiam  in  se  ipsum.  Nunc  sequitur,  29.  Et  dixerunt  domus  Israel  (hoc  est,  dixerunt  Israelitae)  non  rectificata  est  (futuri  est  temporis,  sed  accipitur  pro  continuo  actu)  via  Domini:  An  viae  meae  non  rectae  sunt,  domus  Israel?  Annon  viae  vestrae  non  rectae  sunt?  Hic  breviter  ostendit  Deus  quantopere  furiosi  sint  qui  audent  adversus  eum  obstrepere,  quum  tamen  manifesta  sit  iustitia  eius.  Quid  enim  rectius  potest  desiderari,  quam  ut  Deus  poenam  sumat  de  omnibus  legis  suae  transgressoribus?  et  tamen  si  resipiscant  peccatores,  ut  paratus  sit  ad  ignoscendum?  Quod  si  videtur  illud  durum,  poenas  exigi  de  iustis  si  defecerint,  sensus  tamen  communis  hoc  dictat,  nullam  virtutem  posse  absque  perseverantia  probari.  Quum  igitur  liquido  pateat  in  hac  tota  agendi  serie  Deum  iustum  esse  et  irreprehensibilem,  quantus  furor  est,  adhuc  contra  ipsum  blasphemias  evomere,  quasi  viae  eius  rectae  non  essent?  Sed  uno  verbo  ostendit  Deus,  quemadmodum  attigi,  Israelitas  destitui  omni  colore  in  tanta  improbitate  et  impudentia.  Et  repetit  quod  ante  dixerat,  nempe  homines  semper  fore  temeritatis  reos  quum  tam  insolenter  Deo  maledixerint,  quia  reperientur  eorum  viae  obliquae  et  perversae.  Deus  autem  vias  suas  satis  probabit.  Sed  addendum  est  etiam  quod  sequitur,  30.  Propterea  quemque  (virum,  ad  verbum)  secundum  vias  eius  iudicabo  in  vobis  (vel  inter  vos),  domus  Israel,  dicit  dominator  Iehovah.  Convertimini  et  redire  vos  facite  (et  reducite  vos,  alii,  reducere  facite  proximos,  sed  nimis  remotum  est:  potius  ergo  reducite  vos)  ab  omnibus  sceleribus  vestris,  et  non  erit  vobis  in  laqueum  iniquitas.  Hic  Deus  praecise  demonstrat  se  functurum  officio  iudicis  :  et  ita  in  ordinem  cogit  Israelitas,  et  audaciam  eorum  refutat.  Quantisper  enim  homines  non  sentiunt  sibi  instare  Dei  iudicium,  et  non  tenentur  quasi  illaqueati,  lasciviunt  in  sua  petulantia.  Videmus  ut  reprobi  ideo  tam  sint  feroces,  et  protervi,  quia  non  tanguntur  metu  poenae,  nec  reformidant  Dei  iudicium.  Ipse  ergo  ut  tollat  omnem  tergiversandi  ansam,  dicit,  Ego  tamen  ero  iudex  vester:  litigate  nunc:  sed  uno  verbo  ego  decidam  omnes  vestras  lites,  quia  iudicabitur  quisque  vestrum  meo  arbitrio.  Certum  quidem  est,  hic  Deum