[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


40:452  manebit  gloria  suae  iustitiae  Deo  integra  et  illibata.  Postea  subiicit,  26.  Si  aversus  fuerit  iustus  a  iustitia  sua,  et  fecerit  iniquitatem,  et  mortuus  fuerit  in  illis  (est  mutatio  numeri,  hoc  est,  in  suis  sceleribus,  in  scelere  suo),  in  iniquitate  sua  quam  patravit,  monetur.  27.  Et  si  conversus  fuerit  sceleratus  a  sceleribus  suis  quae  fecit,  et  fecerit  iudicium  et  iustitiam,  ipse  animam  suam  vivificabit  (hoc  est,  a  morte  eripiet,  vel  restituet  in  vitam),  28.  Et  viderit,  et  conversus  fuerit  ab  omnibus  sceleribus  quae  patravit,  vivendo  vivet,  non  morietur.  Repetit  propheta  quod  ante  vidimus,  nempe  statum  causae  in  eo  verti,  an  causam  obstrependi  habeat  populus,  quum  Deus  absolvit  eos,  qui  resipiscunt,  et  damnat  iustos,  qui  deserunt  cursum  piae  et  sanctae  vitae.  Nam  huc  semper  redeundum  est  tanquam  ad  cardinem,  Deum  scilicet  ita  rependere  cuique  pro  suis  operibus,  quia  misericordiam  offert  omnibus  perditis,  et  nihil  aliud  postulat,  nisi  ut  ad  ipsum  sincero  animo  redeant.  Ubi  ergo  Deus  tam  clementer  agit  cum  impiis,  et  ita  propensus  est  ad  dandam  veniam,  quid  causae  est  cur  litigent  cum  ipso  homines?  Iam  si  iustus  cursum  retroagat,  et  postquam  ad  tempus  ostenderit  aliqua  signa  timoris  Dei,  excutiat  omnem  obedientiam,  quid  potest  obiici,  ubi  Deus  ipsum  punit,  et  deletur  memoria  superioris  iustitiae?  Deus  ergo  hic  statuit  in  medio  summam,  vel  caput  totius  causae.  Diximus  autem  quomodo  intelligi  debeat,  iustos  averti  a  sua  iustitia,  non  quod  electi  unquam  penitus  deficiant,  quemadmodum  multi  putarunt  exstingui  fidem,  et  omnem  radicem  pietatis  etiam  in  filiis  Dei:  illud  nimis  est  absurdum:  quia  ut  dixi,  donum  regenerationis  habet  semper  annexam  perseverantiam.  Sed  hic  agitur  de  iustitia  quae  agnoscitur  ab  hominibus.  Scimus  autem  frequenter  accidere,  ut  qui  visus  est  plus  quam  integer  et  perfectus  tandem  deficiat.  Iam  pronuntiat  Deus  se  poenam  sumpturum  de  omnibus  qui  ipsum  dereliquerint,  et  fore  exorabilem  ac  propitium  miseris  peccatoribus,  qui  cupient  cum  ipso  reconciliari.  Atque  iterum  repetit,  si  viderit  et  conversus  fuerit  impius  a  sceleribus  suis.  Notandum  est  hoc  verbum.  Significat  enim  initium  poenitentiae  esse  rectam  cogitationem  :  quia  utcunque  reprobi  scientes  et  volentes  transgrediantur  legem  Dei:  certum  tamen  est,  ipsos  laborare  caecitate  et  amentia:  quia  scriptura  etiam  non  frustra  ipsos  vocat  stultos  aut  vesanos.  Neque  tamen  extenuat  eorum  culpam  ac  si  inscitia  delinquerent:  sed  intelligit  diabolica  amentia  ita  excaecatos  esse,  ut  nihil  cogitent.  Nam  certe  horror  statim  invaderet  eorum  animos  si  tantum  agnoscerent  Deum  sibi  esse  adversum,  et  se  cum  ipso  bellum  gerere.  Hac  ratione  igitur  propheta.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci