[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:452  sicuti  iam  saepius  dictum  est.  Prius  animalia  et  pecudes  pro  victimis  erant  :  at  apostoli  aliique  sacerdotes  Christi  homines  ipsos  mactarunt,  vivumque  sacrificium  Deo  per  evangelium  obtulerunt.  Paulus  hoc  se  sacerdotio  functum  testatur,  quum  gentes  mactavit  gladio  evangelii,  ut  fierent  oblatio  acceptabilis  Deo,  sanctificata  per  spiritum  sanctum  (Rom.  15,  16).  Non  est  igitur  sacerdotium  legale,  nec  papistico  simile,  quo  Christum  immolari  dicunt:  sed  evangelicum,  quo  mactantur  homines,  ut  renovati  spiritu  Domino  offerantur.  Quoscunque  ergo  lucrifacere  possumus  Christo  eos  in  sacrificium  offerimus,  ut  toti  Deo  consecrentur.  Sacrificat  etiam  unusquisque  quum  se  devovet  et  addicit  Deo,  atque  integrum  obsequium  illi  offert.  Hanc  enim  hostiam  Paulus  etiam  rationalem  vocat  (Rom.  12,  1).  Ita  vocationis  nostrae  finis  ostenditur,  ut  abstersis  pollutionibus  et  nobis  mortui  nos  colendae  sanctitati  addicere  discamus.  (In  equis  et  quadrigis.)  Quidam  hic  allegoriam  quaerunt:  atque  prophetam  ideo  adducendi  verbo  usum  putant  quod  evangelium  non  cogat  metu  homines,  sed  blande  potius  alliciat,  ita  ut  sponte  se  conferant  ad  Deum,  ac  properent  alacriter  hilari  conatu.  Ego  vero  simplicius  hunc  locum  accipio.  Quia  enim  subire  poterat  haec  dubitatio  in  animos  multorum  :  Qui  fiet  ut  homines  e  tam  longinquis  regionibus  ad  nos  accedant?  respondet,  equos,  quadrigas  et  vehicula  defutura  non  esse.  Nam  omnia  adminicula  Dominus  in  promptu  habet  ut  iuvet  suos  atque  ad  propositum  finem  perducat.  Caeterum  non  repugno  quin  evangelium  possit  vehiculum  dici,  quum  nos  ad  spem  vitae  aeternae  vehat:  sed  mihi  simpliciter  videtur  innuere  propheta,  nihil  obstaturum  Deo  quominus  colligat  ecclesiam  suam:  et  sibi  praesto  fore  adminicula,  ne  quis  ex  electis  quos  vocaverit  in  medio  cursu  deficiat.  21.  (Adeoque.)  Amplificat  id  quod  iam  pronuntiavit  de  insolita  Dei  gratia.  Colligendam  enim  Dei  ecclesiam  ex  populis  omnibus  significaverat,  ita  ut  superatis  omnibus  impedimentis  et  molestiis  longinquae  etiam  nationes  accederent.  Nunc  vero  longius  progreditur:  nec  enim  solummodo  cooptandas  a  Deo  gentes,  sed  etiam  in  summum  honorem  evehendas  esse  docet.  Iam  magnus  erat  hic  honor  quod  immundae  et  spurcae  gentes  censerentur  in  sacro  populo  :  nunc  vero  longe  admirabilius  est  quod  in  summum  dignitatis  gradum  evehuntur.  Hinc  apparet  longe  aliud  esse  sacerdotium  sub  Christo  quam  sub  lege  fuit.  Nam  sub  lege  una  tantummodo  tribus  ad  sacerdotium  admittebatur:  gentes,  ut  immundae,  prohibebantur  ab  ingressu  templi,  tantum  aberat  ut  isto  sacerdotio  fungi  possent:  nunc  vero  omnes  promiscue  admittuntur.  Nonnulli  generaliter  exponunt  hunc  locum,  quod  gentes  sacerdotes  erunt,  hoc  est,  se  ipsas  offerent  Deo:  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci