47:451
451
IN
EVANGELIUM
IOANNIS
452
Domine,
tu
scis,
quod
amem
ie.
Dicit
ei:
Pasce
oves
meas.
17.
Dicit
ei
tertio:
Simon
Ioannis,
amas
me?
Indoluit
Petrus,
quod
dixisset
sibi
tertio:
Amas
me?
Dixitque
ei:
Domine,
tu
omnia
nosti,
tu
scis,
quod
amem
te.
Dicit
ei
Iesus:
Pasce
oves
meas.
lb.
Amen,
amen
dico
tibi,
quum
esses
iunior,
cingebas
te
et
ambulabas
quo
volebas:
quum
autem
senueris,
extendes
manus
tuas,
et
alius
te
cinget,
et
ducet,
quo
non
vis.
19.
Hoc
autem
dixit,
significans,
qua
morte
glorificaturus
esset
Deum.
Et
quum
hoc
dixisset,
dicit
ei:
Sequere
me.
15.
Quum
ergo
pransi
essent.
Iam
narrat
evangelista,
quomodo
Petrus
in
eum
honoris
gradum,
unde
exciderat,
restitutus
fuerit.
Perfida
certe
illa
Christi
abnegatio,
de
qua
audivimus,
illum
apostolatu
indignum
reddiderat:
quomodo
enim
esset
idoneus
fidei
magister,
qui
turpiter
ab
ea
defecerat?
Creatus
fuerat
apostolus,
nempe
cum
Iuda.
Ex
quo
autem
loci
sui
desertor
fuerat,
simul
etiam
privatus
erat
honore
apostolatus.
Ergo
nunc
illi
tam
libertas
docendi
quam
autoritas
restituitur,
quarum
utramque
amiserat
sua
culpa.
Ac
ne
quid
illi
obstaret
defectionis
infamia,
eius
memoriam
abstergit
Christus
ac
delet.
Talis
in
integrum
restitutio
et
Petro
et
eius
auditoribus
necessaria
fuit:
illi
quidem,
quo
magis
strenue
munus
suum
obiret,
vocationis
iterum
sibi
iniunctae
certus:
his
vero,
ne
macula
m
homine
haerens
occasio
esset
spernendi
evangelii.
Hodie
quoque
nostra
plurimum
interest,
Petrum
ad
nos
prodire
tanquam
novum
hominem,
cuius
abolitum
sit
dedecus
quod
obstare
posset
eius
dignitati.
Simon
Ioannis
amas
me?
His
verbis
significat
Christus,
neminem
posse
fideliter
servire
ecclesiae,
et
operam
suam
impendere
gregi
pascendo,
nisi
altius
respiciat
quam
ad
homines.
Principio
munus
pascendi
per
se
laboriosum
est
ac
molestum
:
quando
scilicet
nihil
difficilius
est
quam
homines
continere
sub
Dei
iugo,
quorum
multi
infirmi
sunt,
alii
leves
et
protervi,
alii
tardi
et
segnes,
alii
duri
et
parum
dociles.
Iam
Satan
quascunque
potest
offensiones
ingerit
quibus
frangat
boni
pastoris
animum
vel
debilitet.
Huc
accedit
multorum
ingratitudo
et
aliae
taedii
causae.
Nunquam
ergo
in
hoc
officio
constanter
perget,
nisi
in
cuius
corde
sic
regnabit
amor
Christi,
ut
sui
oblitus
totumque
se
illi
addicens
impedimenta
omnia
superet.
Ita
se
affectum
faisse
declarat
Paulus
(2.
Cor.
5,
14),
quum
dicit:
Caritas
Christi
constringit
nos
hoc
reputantes,
quod,
si
unus
mortuus
est
pro
omnibus,
omnes
simul
convenit
esse
mortuos.
Quamvis
enim
amorem
intelligat,
quo
nos
complexus
est
Christus,
et
cuius
morte
sua
specimen
praebuit,
adiungit
tamen
mutuum
affectum,
qui
ex
tanti
beneficii
sensu
nascitur.
Rursum
vero
alibi
improbos
et
falsos
doctores,
qui
ecclesiam
turbant,
hac
nota
insignit,
quod
non
dili-
|