40:451  451  PRAELECTIONES  452  tienter  expectabunt  dum  impleat  Deus  re  ipsa  quod  promisit.  Tandem  subiicit,  quia  rectae  viae  Domini,  et  iusti  in  ipsis  ambulabunt:  impii  autem  impingent  et  corruent.  Illic  quum  loquitur  de  viis  Domini  non  intelligit  duntaxat  praecepta,  ut  saepe  hoc  sensu  scriptura  accipit  vias  Domini:  sed  intelligit  totum  gubernandi  ordinem  quem  Deus  tenet,  ac  omnia  quae  exercet  iudicia.  Dicit  ergo  rectas  esse  omnes  vias  Domini,  et  iustos  in  illis  ambulaturos,  nempe  quia  iusti  placide  et  qua  oportet  docilitate  dabunt  gloriam  Deo:  et  si  quando  agitentur  variis  dubitationibus,  ac  etiam  pro  infirmitate  sua  tumultuentur  dum  eos  percellunt  multae  tentationes:  tamen  semper  recumbent  in  Dei  providentiam,  et  breviter  statuent,  ut  praecidant  ansam  longis  et  perplexis  ac  spinosis  quaestionibus,  Deum  esse  iustum.  Sic  ergo  iusti  ambulant  in  viis  Domini:  quia  subscribunt  omnibus  eius  operibus.  Dicit  autem  impios  impingere  et  ruere.  Nam  simul  atque  venit  illis  in  mentem,  Deum  vel  non  recte,  vel  non  prudenter  agere,  tumultuantur  et  feruntur  caeco  impetu  :  superbia  demum  ad  amentiam  usque  illos  praecipitat.  Sic  impingunt  in  viis  Domini:  quia,  ut  hoc  loco  videmus,  evomunt  suas  blasphemias  contra  Deum.  Ideo  tenenda  nobis  est  illa  ratio,  nempe  ut  humiliter  adoremus  Dei  consilium  ubi  nobis  est  incomprehensibile,  et  tribuamus  iustitiae  laudem  cunctis  eius  operibus,  quamvis  nostro  iudicio  non  respondeant  vel  non  satisfaciant:  haec  summa  est.  Quanquam  autem  propheta  loquitur  de  poenis  quas  Deus  reprobis  infligit,  et  de  mercede,  quae  iustis  apud  ipsum  est  reposita:  longius  tamen  conscendere  oportet,  nempe  etiam  si  Deus  videtur  pervertere  omnem  iustitiae  ordinem  in  suis  operibus:  ut  tamen  semper  retineamur  fraeno  illo,  ipsum  esse  iustum,  et  quod  ita  opera  eius  a  nobis  improbantur,  id  fieri  errore  et  ignorantia.  Exempli  gratia,  non  tantum  litigamus  cum  Deo,  ubi  videtur  non  rependere  iustam  mercedem  iustis  operibus,  vel  ubi  videtur  nimis  erga  nos  severus  esse:  sed  quum  de  aeterna  eius  electione  agitur,  quia  non  penetramus  ad  tantam  altitudinem,  statim  fremimus.  Iam  pii  non  prorsus  vacui  sunt  et  immunes  a  perplexis  dubitationibus,  quae  ipsos  conturbant:  sed  statim  se  compescunt,  ut  dixi.  Alii  autem  protervi  homines  prorumpunt,  Non  assequor,  non  intelligo.  Ergo  Deus  iniustus  est.  Videmus  ut  multi  blaterones  hodie  ita  prodant  suam  desperatam  impudentiam.  Quare  haec  doctrina  subinde  nobis  recurrat  in  mentem,  vias  Domini  esse  rectas.  Quod  si  non  concipimus  quomodo  rectae  sint,  simul  etiam  hoc  membrum  accedat  vias  nostras  non  esse  rectas,  hoc  est  sensus  omnes  nostros  deficere,  intelligentiam  nostram  esse  caecam:  denique  nos  esse  ita  corruptos,  ut  perperam  iudicemus.  Si  ergo  reputemus  quod  hic  dicit  propheta  vias  nostras  non  esse  rectas,