[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:450  protinus  in  mentem  debet,  ex  eius  fluxisse  gratia  beneficium  hoc,  qui  bonorum  omnium  autor  est.  Pia  ista  divinae  gratiae  agnitio,  quae  Ioannis  animo  insidebat,  eum  ad  Christi  quoque  notitiam  deduxit.  Neque  enim  Christum  oculis  cognoscit,  sed  quia  persuasus  est  divinitus  oblatam  esse  piscium  copiam,  colligit  Christum  esse,  a  quo  directae  fuerant  ipsorum  manus.  Sed  quemadmodum  in  Ioanne  prior  est  fides,  ita  mox  Petrus  eum  ardore  superat,  quando  posthabita  ratione  periculi  in  lacum  se  proiicit.  Sequuntur  alii  navigio.  Perveniunt  quidem  omnes  tandem  ad  Christum,  sed  Petrum  singularis  ardor  prae  aliis  rapit.  Caeterum  ambulandone  an  natando  traiecerit  ad  ripam,  dubium  est.  Hoc  tenere  sufficiat,  quod  relicto  navigio  iter  arripuerit,  non  fuisse  praecipitem  temeritatis  impetum,  sed  pro  zeli  sui  mensura  ante  alios  progressum  esse.  Non  valebant  illud  trahere.  Primum  in  tam  copiosa  piscium  captura  Christus  suae  virtutis  specimen  edidit:  alterum  vero,  dum  occulta  sua  virtute  integrum  rete  servavit,  quod  alias  scindi  ac  disrumpi  necesse  erat.  Iam  accedunt  aliae  circumstantiae,  quod  carbones  in  ripa  accensos  reperiunt  discipuli,  quod  adsunt  pisces,  quod  expositus  est  illic  etiam  panis.  Quantum  ad  piscium  numerum  spectat,  non  est  sublime  aliquod  in  eo  quaerendum  mysterium.  Argute  Augustinus  ex  repetitis  numeris,  legem  inde  et  evangelium  conflat.  Verum  si  quis  propius  expendat,  reperiet  puerilem  esse  lusum.  10.  Afferte  de  piscibus.  Tametsi  momento  impletum  fuerat  rete  citra  magnum  eorum  laborem,  capturam  tamen  illis  Christus  assignat.  Sic  panem  vocamus  nostrum,  quem  petentes  nobis  dari  fatemur  ex  Dei  benedictione  provenire.  12.  Nemo  discipulorum  audebat.  Quaeri  potest,  quid  illis  obstiterit,  pudorne  ex  reverentia  an  aliud  quippiam.  Atqui  si  videbat  Christus  eos  ambigere,  debuit,  ut  saepe  alias,  occurrere  eorum  dubitationi.  Respondeo,  non  aliam  fuisse  pudoris  causam,  nisi  quia  satis  constabat  esse  Christum.  Sciscitari  enim  solemus  de  rebus  dubiis  et  obscuris.  Significat  ergo  evangelista,  non  interrogasse  discipulos  Christum,  quod  veriti  fuerint  illi  iniuriam  facere:  adeo  se  clare  conspicuis  signis  patefecerat.  14.  Hac  iam  tertia  vice.  Numerus  ternarius  ad  temporis  distantiam  refertur.  Plus  septies  iam  apparuerat  Christus:  sed  quidquid  uno  die  gestum  fuerat,  sub  manifestatione  una  complectitur.  Significat  ergo,  per  intervalla  visum  esse  Christum  discipulis,  ut  fidem  suae  resurrectionis  faceret.  15.  Quum  ergo  pransi  essent,  dicit  Simoni  Petro  Iesus:  Simon  Ioannis,  diligis  me  plus  quam  hi?  Dicit  ei:  Etiam,  Domine,  tu  scis,  quod  amem  te.  Dicit  ei:  Pasce  agnos  meos.  16.  Dicit  ei  rursus  secundo:  Simon  Ioannis,  diligis  me?  Ait  illi:  Etiam,  29  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci