[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:45  45  CAPUT  XLI.  46  exitium  appetamus.  Si  quis  rursus  excipiat,  non  solum  exspectandum  esse,  sed  etiam  appetendum  quod  Dominus  promittit,  quum  cedat  in  eius  gloriam  et  salutem  nostram:  fateor  sane  hoc  solatio  non  parum  levari  nostros  dolores,  quum  promittit  se  poenas  aliquando  sumpturum  de  hostibus4,  qui  nos  crudeliter  vexarunt,  atque  eadem  ipsis  mensura  redditurum  :  hoc  non  obstat  quominus  nos  interea  mansuetos  esse  iubeat,  ut  nos  potius  misereat  ipsorum  ob  mala  quae  sibi  accersunt,  eorumque  vicem  deploremus,  quam  feramur  crudeli  affectu  in  ipsorum  perniciem.  Quod  si  hanc  promissionem  qua  decet  fide  amplectimur,  omni  carnis  impetu  in  ordinem  subacto,  primum  compositi  erimus  ad  tolerantiam:  deinde  moderato  zelo  expetemus  Dei  iudicium.  Ideoque  danda  inprimis  opera  est,  ut  omni  turbulento  carnis  motu  sedato  et  valere  iusso  liquido  sinceroque  corde  exspectemus  opportunum  iudicii  tempus,  idque  non  tam  privatae  utilitatis  respectu,  quam  ut  laudem  suam  obtineat  Dei  iustitia.  In  eandem  sententiam  a  Davide  scriptum  est  (Psalm.  58,  11):  Laetabuntur  iusti,  quum  viderint  ultionem,  pedes  suos  in  sanguine  impiorum  lavabunt.  Non  quod  delectentur  eorum  malo  :  sed  quod,  ut  postea  subiungit,  iustum  maneat  fructus  suus,  et  iusta  Dei  iudicia  in  terra  patefiant,  quum  improbi  scelerum  suorum  poenas  luunt.  Iudaei,  ut  sunt  truculenti  natura,  et  caedium  avidi,  has  promissiones  eo  sensu  arripiunt  quo  ferae  et  immanes  bestiae,  quae  oblatam  praedam  aviditate  vorant,  atque  solo  eius  sensu  infremiscunt.  At  Dominus  non  vult  suos  mansuetudinis,  quam  praecipue  commendat,  oblivisci.  Nec  enim  ipsius  esse  possumus,  nisi  eodem  spiritu,  humanitatis  videlicet  et  clementiae,  dirigamur.  Denique  hac  similitudine  rastri  dentati  nihil  aliud  significat,  quam  infelicissimum  impiorum  exitum,  quos  Dominus  piorum  manu  profligabit.  Idque  ut  pios  consoletur:  non  ut  ad  caedis  aviditatem  inflammet.  16.  (Ventilabis  eos.)  Idem  hic  significat  quod  proximo  versu,  sed  alia  similitudine.  Nam  ecclesiam  vanno  comparat:  impios  vero  quisquiliis  quae  vanno  proiectae  disperguntur  huc  et  illuc:  ac  si  diceret,  Quamvis  ad  tempus  gentes  vos  triturent  atque  ventilent,  durius  tamen  ipsas  iudicium  manet.  Exitio  enim  suo  triturabuntur,  ac  veluti  quisquiliae  proiicientur.  Notandum  vero  discrimen  est:  quia  et  hic  bono  suo  fideles  triturantur,  quia  patiuntur  se  domari,  et  redigi  sub  imperium  Dei.  Alii  vero  pervicaciter  repugnant,  nec  se  in  ordinem  cogi  sinunt.  Hos  tanquam  paleas  aut  quisquilias  vento  proiici  docet  propheta.  Sic  Iudaeos  flagellis  Deus  excusserat,  calcaverat  triturando,  cribrando  agitaverat,  ut  tritico  bene  purgato  similes  ad  se  colligeret:  profanas  vero  gentes  quasi  paleas  sterquilinio  destinat.  Huc  accedit,  quod  ex  incredulis  quosdam  triturat   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci