9:448
quae
pretiosum
thesaurum
in
omnes
Europae
partes
advehant.
Verum
quid
te
insipidius,
qui
saltem
non
olfacis
quanta
librorum
copia
et
varietas
papatum
e
suis
sedibus
quotidie
depellat?
Quod
vero
dicit
Melanchthonem
a
Luthero
descivisse,
l)
libenter
amplector:
quando
causam
nostram
non
vulgariter
adiuvat
eius
viri
consensus,
quem
tametsi
mortuo
Luthero
liberius
confessus
est,
eius
tamen,
non
obscura
documenta
vivo
illo
ediderat.
Illius
vero
libros
Genevae
excudi
cur
vetaret
Calvinus,
qui
deterrima
hostium
suorum
scripta
ingenue
publicanda
curavit?
Imo
nisi
te2)
prorsus
excaecasset
furor,
scires
quaedam
ex
Lutheri
scriptis
in
Gallicam
linguam
versa,
urbis
et
typographi
nomen
habere
inscriptum.
Quoscunque,
vero
eius
libros8)
emere
qui
volet,
reperiet
venales
in
tabernis.
Nec
vero
a
tuo
vaticinio
metuit
Calvinus,
dum
brevem
interitum
minaris
[pag.
43]
eius
operibus,
quia
nihil
solidum
contineant,
sed
inani
verborum
fuco
sint
referta,
ut
si
verborum
ambages
tollantur,
et
rhetoricae
flosculi,
maledicta
in
sacramenta,
et
in
ecclesiam
scommata,
Hortensii
aut
Laurentii
Vallae
potius
sit
quam
Christi
discipulus,
grammaticus
aut
rhetor
magis
quam
theologus
reperiatur.
Crede
mihi,
qua
est
simplicitate,
nullos
ex
tua
censura
aculeos
sentiet.
Sed
ex
te
scire
velim,
bone
iudex,
quid
tibi
in
mentem
venerit,
Laurentium
Vallam
Hortensio
coniungere:
deinde
quo
consilio
Hortensium
elegeris,
a
quo
nulla
syllaba
relicta
est,
unde
coniiceres
Calvinum,
vel
minimo
lineamento,
aliquam
eius
imitationem
referre.
Sed
nimis
acriter
urgeo.4)
Tantum
quaero,
quem
tibi
de
theologia
sententiam
ferenti
crediturum
putes.
Si
permittunt
sodales
ut
in
mensis
quidvis
tibi
arroges,
an
tibi
in
luce
inter
sobrios
ac
sanos
homines,
atque
etiam
eruditos,
idem
concessum
iri
speras?
Praefatio
vero
demonstrat
quam
idoneus
feit
eloquentiae
iudex
aut
arbiter,
quisquis
fuerit
eius
opifex
et
architectus.
Caeterum
ut
tuam
stultitiam
despicere
ac
ridere
possumus,
ita
scito
nos
cordatiores
esse,
quam
ut
totius
mundi
ingratitudo,
si
omnes
essent
tui
similes,
cursum
nostrum
impediat.
Oleum
quo
rex
Galliae
ungitur,
o)
adulatione
tua
magnifice
extollis,
quo
regem
ipsum,
si
tuis
naeniis
fidem
haberet,
in
obsequium
papae
mancipes.
Seditiones,
quae
semper
a
vobis
accensae
sunt,
aut
certe
aliunde
exarserunt,6)
inique
nobis
[pag.
44]
obiicis.
Quod
ex
Chrysostomo
citas
paucitatem
magistram
esse
verae
disciplinae:
vide
ne
breviter
retractare
cogat
experientia
1)
Add.
touchant
la
matiere
de
la
cene.
2)
ce
Chan
tre
sans
melodie.
3)
les
autres
qui
ont
este
imprimez
ca
et
la.
4)
Ie
haste
trop
un
asne.
5)
L'huile
de
la
saincte
Amople.
6)
Add.
dont
nous
ne
pouvons
mais.
|