25:447  447  COMMENTARIUS  IN  IOSUE  CAP.  III.  448  ad  traiiciendum  fuerat  praefixum,  ea  autem  spe  deiiciebantur,  nunc  hortatur  eos  Iosue,  ut  obstaculis  ac  difficultatibus  valere  iussis,  attenti  sint  ad  Dei  virtutem.  Etsi  enim  nondum  designatur  miraculi  forma,  dum  tamen  arca  foederis  producitur  instar  vexilli  ad  iter  regendum,  colligere  promptum  fuit.  Deum  aliquid  insolitum  parare.  Ac  dum  suspensi  tenentur,  iterum  serio  examine  probata  fuit  eorum  fides;  quia  rarae  virtutis  fuit,  praecepto  simpliciter  morem  gerere:  atque  ita  arcam  sequi  quum  de  successu  nondum  plane  edocti  essent.  Atqui  hoc  praecipuum  est  fidei  caput,  non  inquirere  curiose  quid  facturus  sit  Deus,  nec  subtiliter  disceptare  quomodo  fieri  possit  quod  pronunciat:  verum  curas  omnes  quibus  angimur,  reiicere  in  eius  providentiam:  et  quoniam  immensa  est  eius  potentia,  ut  in  eam  recumbamus,  sensus  nostros  attollere  supra  mundum,  et  fide  amplecti  quod  ratione  non  capimus.  4.  Verumtamen  interstitium.  Quum  minoribus  Levitis,  quibus  gestandae  arcae  iniuncta  erat  provincia,  severe  interdictum  fuerit  ne  eam  attingerent,  vel  nudam  conspicerent  (Num.  4,  15),  vulgus  ab  illius  accessu  longa  distantia  prohiberi  mirum  non  est.  Ergo  commendatur  arcae  dignitas,  dum  iubetur  populus  longe  se  ab  eius  accessu  subducendo,  venerationem  suam  testari.  Et  scimus  quid  Uziae  (2.  Sa.  6,  6)  contigerit,  dum  eam  a  petulcis  bobus  excuti  videns,  zelo  inconsiderato  manum  suam  supponit.  Quamvis  enim  familiariter  nos  ad  se  Deus  invitet,  fiducia  tamen  securitatem  et  audaciam  minime  gignit,  quin  potius  semper  coniuncta  est  cum  metu.  Hac  ratione  arca  foederis  suave  quidem  et  iucundum  fuit  gratiae  Dei  pignus:  ut  tamen  formidabilis  esset  eius  maiestas  ad  domandam  carnis  superbiam.  Porro  haec  humilitas  et  modestia  simul  ad  fidem  exercendam  valuit  ne  Dei  gratiam  nimis  angustis  finibus  constringerent,  sed  longe  dissiti  ab  arca,  statuerent  propinquam  sibi  esse  Dei  virtutem.  In  fine  versus  ostenditur,  quam  necessarium  illis  sit  divinitus  regi  per  iter  incognitum:  ut  sollicitudo  et  metus  eos  sub  arcae  protectione  contineat.  5.  Dixerat  Iosue.  Insolitam  quidem  Dei  potentiam  in  ferendo  auxilio  proponi  oportuit,  ne  segnities  ex  haesitatione  remoram  adferret:  quo  tamen  penderent  Israelitae  ex  mero  Dei  consilio,  speciem  miraculi  nondum  aperte  designat  Iosue,  nisi  forte  uno  contextu  legere  placeat  quod  paulo  post  sequitur.  Atque  haec  vera  fidei  probatio  est,  sic  recumbere  in  Dei  consilium,  ut  non  scisscitemur  nimis  anxie  de  forma  agendi  vel  eventu.  Quia  verbum  Wip  nunc  praeparare  significat,  nunc  sanctificare,  et  uterque  sensus  non  male  convenit,  liberam  optionem  relinquere  visum  est.  Nam  et  fides  nos  ad  percipiendam  Dei  virtutem  praeparat:  et  quum  se  propius  manifestabat  Deus,  solenni  ritu