9:445
445
AD
PRAECENTOREM
LUGDUNENSEM.
446
sellae
l)
nomen
est:
hic
vero
bonus
historicus
Apocellam
facit,
eos
narrans
abiecto
omni
pudore
brutorum
instar
foeda
libidine
se
contaminasse
Addit:
Post
decantatas
more
Genevensium
Dei
laudes.
Quid
miser?
Quum
Geneva
putris
adhuc
esset
foeditatum
vestrarum
lacuna,
idololatriae
receptaculum,
et
porcorum
tui
similium
prurigine
tota
foeteret,
potuit
quasi
praecinendo
miseris
illis
canendi
rationem2)
ostendere?
Ergo
in
diluenda
eius
maledicentia,
nihilo
plus
operae
pooendum
est,
quam
in
cohibendo
asini
ruditu.
Est
quidem
non
ferenda
indignitas,
et
quae
bonis
omnibus
stomachum
moveat,
quod
Iohannis
Montanis)
et
Michaelis
Serveti
blasphemias
imputat
Calvino.
Vel
ab
ipso,
inquit,
didicerunt,
vel
ille
ab
ipsis.
Quomodo
ipsos
docere
potuit
Calvinus,
qui
adhuc
adolescens
iuris
civilis
studio
[pag.
38]
addictus
erat,
quum
utriusque
efferbuit
insania?
Imo
vix
annos
ILII.
natus
erat
Calvinus,
quum
primum
coepit
Montanus
tumultuari.
Itaque
nobis
non
invitis
ridendum
se
propinet
Gabriel
licet,
dum
Serveti
haeresin
ex
Calvino
esse
scribit.
Sed
quam
probabili
ratione?
quoniam
adorationem
panis
meram
idololatriam
affirmat.
Verum,
ut
te
stuporis
tui
aliquando
pudeat,
bestia,
fortiter
contendit
Servetus
Christum
sub
pane
adorandum,
quia
deificatum
est
eius
corpus,
ac
vere
Deus,
suaque
immensitate
coelum
et
terram
implet.4)
Quae
postea
convicia
ingerit,
centies
a
nostris
refutata
per
se
evanescunt.5)
Fecit
Deus
quaecunque
voluit;
voluntas
Christi
ex
verbis
notissima
est:
Hoc
est
corpus
meum:
ergo
Christus
non
est
Deus,
nisi
ex
pane
corpus
faciat.
Nos
autem
excipimus,
stulte
pro
notissimo
obtrudi
de
quo
ambigitur,
imo
quod
vera
interpretatione
crassae
absurditatis
convincitur.
Nostrorum
libros,
qui
totam
hanc
rem
dextre
expediunt
et
luculente
enarrant,
legere
praestat,
ne
repetitio
fastidium
pariat
lectoribus.
De
morte
Serveti
quam
stolide
fabuletur,
paulisper
attendere
operae
pretium
est.
Omitto
quod
Genevam
cloacam
facit,
ubi
transfugae
in
luxu
et
libidine,
tanquam
sues
in
coeno
volutantur.
Atqui
si
non
maiore
indulgentia
libidines
alerentur
Lugduni
quam
Genevae,
tu,
porce,
primo
quoque
die
illinc
transfugeres,
ac
in
latibulum
aliquod
impunitatis
te
abderes,
cum
uno
aut
altero
scorto,
[pag.
39]
Sed
mendacia
de
Serveto
effutire,
quae
1)
Je
village
se
nomme
Abbesel
[Appenzell]
cf.
Gastiusi
de
Anabaptismi
exordio,
erroribus
historiis
ll.
II.
Bas.
1544.
pag.
12.
sq.
24
sq.
Florimond
de
Baemond
hist.
de
l'heresie
p.
148.
2)
quelque
ton
ou
musique
de
Psaumes.
3)
un
allemand
de
Saxe
nomme
du
Mont.
De
hoc
viro,
cuius
ipsum
nomen
nobis
suspectum
est
nihil
pro
tempore
apud
scriptores
legisse
meminimus.
4)
Add.
N'estce
pas
la
un
bel
accord?
5)
Inserit
hic
Gallus:
II
nous
accuse
que
nous
derogons
a
la
puissance
de
Iesu
Christ.
Pour
quoy?
|