9:444
digiosis
commentis
Germaniam
turbarunt.
Postea
emerserunt
aliae
etiam
sectae.
Esto.
Nam
et
promulgato
evangelio
non
minor
errorum
et
sectarum
turba
ebulliit.
Haec
est
Gabrielis
pietas,
dedecore
nos
afficere,
quod
in
Christum
et
apostolos
redundet.
Similis
est
causa
et
prorsus
communis.
Quis
igitur
non
videt,
si
errorum,
qui
hinc
inde
confertim
emerserunt,
crimen
sustineant
Lutherus,
Zvinglius,
et
alii,
idem
subeundum
esse
iudicium
Christo
et
apostolis?
Nempe
susque
deque
est
Cynicis
istis
ac
Epicureis
*)
nebulonibus,
quibusvis
blasphemiis
[pag.
36]
exponi
Christi
nomen,
modo
nobis
maledicant.
Prompta
vero
et
expedita
nobis
defensio
est,
etiam
si
societas,
quae
nobis
cum
Christo
est,
causam
nostram
non
assereret.
Breviter
enim
Gabrieli
respondeo:
apud
aequos
et
non
sinistros
interpretes,
tanta
errorum
quae
surrexit
colluvie,
adeo
non
labefactari
doctrinae
nostrae
fidem,
ut
magis
confirmetur:
siquidem
eorum
quae
a
Christo
praedicta
sunt
effectum
oculis
cernere,
non
modo
pios
animos
offensione
levat,
sed
erigit,
tranquillat,
fulcit.
Quid
autem
Christus?
Non
posse
a
patrefamilias
eiusque
servis
seminari
purum
triticum,
et
agrum
fideliter
conseri,
quin
diabolus
statim
noctu
surgat
ad
seminanda
zizania
(Matth.
13,
29).
Si
hoc
nostra
aetate
impletum
est,
an
accusabitur
fidelis
opera
servorum
Christi,
quia
eius
fructum
corrumpere
tentabit
Satan?
Quod
si
iniuste
accusentur,
annon
eorum
innocentiae
patrocinium
suscipiet
ipse
paterfamilias?
Ultra
progredior.
Nunquam
in
hominum
corpora
et
animas
maiori
licentia
grassatus
est
Satan
quam
Christo
in
carne
manifestato.
Non
modo
plena
fuit
Iudaea
daemoniacis,
sed
Maria
a
septem
daemonibus
obsessa
fuit,
alius
autem
a
legione.
Latra*
tum
suum
nunc
adversus
Christum
exserat
Praecentor,
ac
dicat
eius
adventu
apertos
et
perruptos
fuisse
inferos,
ut
diaboli
turmatim
scaturirent:
atque
ita
quod
Deus
pro
admirabili
[pag.
37]
sua
sapientia
illustrandae
unigeniti
filii
sui
gloriae
statuit,
in
probrum
convertat.
Sabbathariosne,
Adamitas,
Davidicos,
Anabaptistas,2)
et
eiusmodi
monstra
genuerunt
nostri
homines,
cum
quibus
nihil
magis
affine
habent,
quam
lux
cum
tenebris?
Cui
sano
persuadebis,
bone
rhetor,
haereseon
autores
esse,
qui
eas
soli
singulari
Dei
gratia
profligarunt,
ei
quidem
vobis
comessantibus,
ludentibus,
scortantibus,
stertentibus?
Eadem
est
ingenuitas
in
reliquo
contextu.
Eruperunt
phrenetici
quidam
apud
Helvetios
ante
annos
triginta
sex
in
pago
cui
Abbatis-
1)
ces
canailles
et
pourceaux
Epicuriens.
2)
les
Anabaptistes
et
autres
racailles,
suppressis
caeteris
nominibus.
Be
Sabbathariis
v.
Lutheri
Opp.
XX.
2272
Walch
XXXI.
416.
Eri.
Davidici
sunt
Davidis
loris
asseclae.
De
Adamitis
adisis
scriptores
de
rebus
bohemicis.
|