40:44  tationem,  ecce,  inquit,  rota  una.  Quomodo  rota  una?  nempe  prope  animalia  ad  quatuor  ad  faciem  cuiusque.  Videmus  ergo  fuisse  rotam  singulis  animalibus.  Hoc  facile  ex  verbis  prophetae  colligitur.  Dixi  autem  heri  quid  Deus  repraesentare  voluerit  servo  suo,  et  nobis  etiam  per  has  rotas,  nempe  conversiones  quae  subinde  apparent  in  mundo.  Nam  si  consideramus  qualis  sit  mundi  conditio,  merito  terram  comparant  mari,  et  quidem  tempestuoso.  Sicuti  ergo  mare  obnoxium  est  diversis  ventis,  et  procellae  hinc  inde  excitantur:  ita  etiam  quoniam  nihil  est  in  mundo  stabile  aut  tranquillum,  conditio  mundi  est  quaedam  versatio  continua,  quemadmodum  si  rota  curreret.  Prope  angelos  stabant  rotae,  quia  scilicet  arcana  Dei  inspiratione  gubernatur  mundus.  Ubi  videntur  temere  et  caeco  impetu  volvi  omnia,  Deus  tamen  habet  ministros  suos,  qui  temperent  motus  omnes,  ita  ut  in  illis  nihil  sit  turbulentum,  vel  incompositum.  Haec  igitur  ratio  est  cur  rotae  ambulaverint,  et  steterint  prope  angelos,  ut  iterum  statim  repetet.  Iam  sequitur,  16.  Adspectus  rotarum,  et  opus  (hoc  est  artificium  vel  forma)  sicut  adspectus  Tharsis  et  similitudo  unius  ad  quatuor  (hoc  est,  erat  quaedam  aequabilis  proportio  inter  quatuor  rotas,  ut  una  aliis  prorsus  esset  similis)  et  adspectus  earum,  et  forma  (vel  opus,  vel  artificium  ipsarum)  quemadmodum  si  rota  esset  in  medio  rotae.  Iam  propheta  numero  plurali  dicit  fuisse  quatuor  rotas.  Colorem  dicit  fuisse  similem  lapidi  pretioso.  Hieronymus  vertit  mare,  quia  mare  Tharsis  vocatur  quod  spectabat  versus  Ciliciam,  respectu  Iudaeae.  Sed  nescio  cur  color  marinus  vel  caeruleus  illi  placuerit.  Atque  ut  illud  demus,  tamen  vox  ista  non  reperitur  simpliciter  pro  colore  caeruleo.  Atqui  Tharsis  est  lapis  pretiosus,  quemadmodum  patet  ex  28.  capite  Exodi  (v.  20),  et  aliis  pluribus  locis.  Verterunt  Graeci  chrysoliton:  sed  nescio  an  recte,  neque  etiam  magnopere  interest.  Teneamus  duntaxat  fuisse  lapidem  pretiosum,  cuius  color  erat  exquisitus,  ita  ut  posset  oculos  ad  se  trahere.  Et  ita  voluit  Deus  sub  rotarum  figura  proponere  suo  prophetae  aliquid  terrenum:  interea  autem  voluit  simul  attollere  mentem  eius  colore  illo:  quia  inde  potuit  propheta  statuere  non  esse  vulgares  rotas,  neque  confectas  ex  ligno,  aut  ex  terrena  materia,  sed  esse  rotas  coelestes.  Color  igitur  hic  debuit  abstrahere  animum  prophetae  ita  ut  sciret  patefieri  sibi  coelorum  arcana.  Tanquam  adspectus  Tharsis,  inquit:  postea,  similitudo  unius  cuiusque  ad  quatuor.  Posset  hoc  referri  ad  animalia,  quemadmodum  quidam  hallucinati  sunt.  Sed  minime  dubito,  quin  propheta  hic  doceat  fuisse  ita  inter  se  pares  rotas,  ut  una  ab  aliis  non  differret.  Haec