11:44  apud  nonnullos  efficeret  ut  erogarent  pecunias  in  usus  pauperum  Gallorum  qui  multi  confluerent.  Ego  mirabar  hominis  studium,  quod  statim  anxius  esset  de  pauperibus,  edoctus  quosdam  monachos  paria  olim  movisse  et  Lutetiae  emunxisse  aliquid  pecuniae  de  qua  nihil  rescivi  unquam  pauperibus  datum:  ac  novi  quosdam  nolle  quaedam  pauperibus  ex  testamento  relicta  dispensare,  nisi  tam  clam  ut  nemo  resciat:  et  non  legantis  nomine,  sed  ipsorum,  si  quid  dent:  et  tamen  plus  videbantur  illi  in  pauperes  affecti  quam  Carolus.  Ideo  quod  nunquam  emendicaram,  nolui  suasu  Caroli  ordiri:  sed  dixi,  prius  nobis  agendum  esse  ut  panis  verbi  detur  animo  quam  cibus  corpori:  eum  qui  hactenus  prospexit  pauperibus  nobis  non  defuturum,  neque  pauperibus.  Quum  dies  aliquot  egisset,  ac  tum  ipse  tum  alii  qui  cum  eo  erant  non  imminuerent  famam  quae  spargebatur  de  episcopo,  et  qui  pro  evangelio  laborabamus  eam  non  minueremus,  quamvis  modestius  loqueremur  aliis,  rati  non  prorsus  incommodaturum  cursui  verbi  (quod  non  prorsus  contemnendi  aliunde  migrarent  ad  loca  ubi  evangelium  praedicatur)  coepi  rogare  Carolum  ut  concionaretur,  et  id  instantius:  sed  is  multa  causatus,  nimirum  quod  novus  adventasset,  velletque  plenius  rationem  tenere  docendi,  se  rapi  concionibus  nostris,  et  id  genus  alia  addens,  petebat  ne  gravate  ferremus,  si  statim  non  concionaretur.  Doluit  id  nobis,  fateor;  sed  alius  dolor  hoc  nobis  in  gaudium  vertit.  Siquidem  intelleximus  magistrum  nostrum  theologice  agere,  hoc  est,  vino  theologico  magistraliter  et  Sorbonice  uti,  et  quod  sequitur,  habere  quae  lectum  eius  sternerent,  tibialia  exuerent,  ac  familiarius  dormituro  adessent,  ut  alia  taceam.  Hic  nos  certiores  facti,  hominem  admonemus  de  iudicio  Dei,  de  offendiculo  omnium,  et  obtestamur  propter  Deum,  ut  frustra  non  patiatur  propter  verbum  pulsus  Gallia,  nec  agat  aliquid  Christiano  indignum.  Videbatur  non  prorsus  respuere  quae  primo  dicebantur,  et  qui  cum  eo  agebant,  spem  aliquam  faciebant:  quamvis  dicerent  hominem  sui  amantem,  sibi  vixisse  et  indulsisse  genio:  tamen  pergendum:  quod  dum  fit,  incipit  peccata  sua  tueri,  et  pergere.  Nos  admonemus  si  nobis  adesse  nolit,  et  prodesse  non  studeat,  non  adversetur  in  tanto  rerum  discrimine,  quum  luctandum  nobis  sit  cum  tot  monstris,  ut  nulla  prorsus  sit  spes  domari  ea  posse,  nisi  praesentissima  virtute  Dei  id  fiat:  non  pergat  sua  improba  agendi  ratione  cursum  evangelii  impedire.  Is  neque  nos  audivit,  neque  tamen  aperte  ausus  quidquam  fuit:  sed  clam  in  deterius  proficiens,  palam  videbatur  cautius  pergere.  Pontificiis  invidiosus  quum  esset,  nihil  com-  220-  1)  ilwres  jiraebendas  ei  fuisse,  inter  alias  etiam  eas  quas  conferente  Guil.  JBriconneto  ep.  Meldensi  acceperat,  docet  Hermj.  L  172.