[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:439  439  IN  ISAIAM  440  revereri  et  timere  iaci  ant:  sed  dum  negligunt  eius  verbum  simul  se  Dei  contemptores  esse  ostendunt.  Quidquid  enim  reverentiae  debemus  Deo,  verbo  ipsius  deferendum  est,  in  quo  plene  tanquam  in  viva  imagine  agnosci  vult.  Summa  est,  hoc  sacrificium  aliis  omnibus  praeferri  a  Deo,  dum  fideles  vera  sui  abnegatione  sic  prostrati  iacent,  ut  nihil  de  se  altum  sapiant,  sed  patiantur  se  in  nihilum  redigi.  Sic  et  Psalmo  51  (v.  19):  Sacrificium  Deo  spiritus  contritus,  cor  afflictum  Deus  non  despicies.  Quia  autem  haec  modestia  fidei  docilitatem  parit,  hic  quoque  pietatis  affectus  additur,  ut  deiecta  omni  pervicacia  tremant  ad  sermonem  Dei.  Ex  his  verbis  colligenda  est  insignis  consolatio:  Tametsi  miseri  videamur  in  nostra  deiectione  et  humilitate,  atque  indigni  hominum  conspectu,  tamen  beatos  et  /elices  esse,  quum  nos  respiciat  Dominus  et  favore  suo  prosequatur.  Quum  ad  desperationem  sollicitamur,  cogitemus  Dominum  hoc  modo  servos  suos,  quamvis  ad  inferos  usque  deiecti  sub  onere  prope  deficiant,  tamen  in  coelum  evehere.  3.  (Qui  mactat  bovem.)  Huius  versiculi  duo  sunt  membra:  priore  Isaias  aperte  pronuntiat,  omnia  sacrificia  gentis  suae  nullius  esse  pretii  apud  Deum,  sed  meram  esse  abominationem  :  altero  horrendam  corruptelam  notat,  qua  ritus  gentium  miscuerant  sacrificiis  legis,  atque  hoc  modo  omnia  corruperant  ac  perverterant.  Plerique  his  verbis  sacrificia  legis  abrogari  putant,  sed  falluntur:  quoniam  Isaias  idem  hoc  loco  tractat  quod  antea  capite  1  et  58.  Neque  damnat  praecise  sacrificia,  sed  potius  eorum  vitia  et  corruptelas,  quod  fallaci  nudaque  specie  satisfieri  Deo  putarent  Iudaei:  atque  interea  verum  timorem  Dei  et  puram  conscientiam  negligerent.  Non  loquitur  ergo  de  re  ipsa,  sed  homines  perstringit  qui  sacrificiis  abutebantur:  quia  hoc  tantundem  erat  quam  Deo  putamen  vacuae  nucis  offerre.  Summa  est,  nulla  sacrificia  placere  Deo  nisi  quae  a  puro  animo  et  recta  voluntate  proficiscuntur.  Interea  probabile  est  prophetam  alludere  ad  sacrificia  gentium,  quae  horrenda  et  portentosa  erant.  Mactabant  enim  vivos  homines,  aut  defodiebant:  a  quo  scelere  nec  Romani,  qui  se  religiosiores  aliis  esse  putabant,  imo  nec  Iudaei  abstinuerunt.  Quin  etiam  parricidiis  multis  se  polluerunt  xaxoC7]Xo:  homines,  dum  se  patrem  suum  Abraham  sequi  existimabant.  Idem  ergo  facere  ipsos  dicit  Isaias,  dum  mactant  bovem  ac  si  hominem  interimerent.  Atque  ita  ostendit  Iudaeos,  tametsi  peculiarem  cultum  atque  a  Deo  institutum  haberent,  tamen  nihilo  meliores  esse  gentibus,  apud  quas  omnia  profana  et  impura  erant:  nec  magis  Deo  probari:  quia  pietatis  simulatio  non  secus  profanat  Dei  nomen  atque  adulterini  et  fictitii  cultus.  Quam  vero  necessaria  fuerit  haec  admonitio  alibi  vidimus:  quia  ubi  scelerum  omnium  convicti   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci