[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:438  nes  putant.  Quod  se  haec  omnia  fecisse  dicit,  non  est  solummodo  referendum  ad  templum:  sed  ad  omnia  quae  Deo  illic  offerebantur.  Fecisse  autem  ideo  se  dicit,  ut  intelligant  homines,  Deum  externo  hoc  cultu  non  indigere,  sicuti  Psalmo  50  (v.  10)  omnia  animantia  se  creasse,  et  sua  esse  pronuntiat,  quorum  victimis  ipsum  promereri  volebant  Iudaei.  Sed  hoc  vitio  laborant  stulti  mortales,  quod  Deum  transfigurant  pro  suo  ingenio,  quum  ipse  commodi  potius  nostri  causa  quam  sui  cultum  externum  instituerit,  ut  scilicet  pro  modulo  carnis  nostrae  exerceamur.  {Coeperunt?)  Idem  est  ac  si  diceret,  se  non  esse  his  rebus  comparandum,  quae  aliquando  esse  coeperunt,  quum  ipse  aeternus  sit,  nec  initium  habuerit.  Potui,  inquit  Dominus,  carere  sacrificiis  vestris,  quum  prius  essem  quam  ipsa  esse  coeperint.  Ea  igitur  nihil  mihi  afferre  possunt.  Denique  caeremonias  per  se  nihil  efficere  contendit,  sed  in  alium  finem  spectare.  Sumit  autem  pro  confesso  Isaias,  fieri  non  posse  ut  quidquam  Deo  accrescat.  Unde  sequitur,  se  uno  esse  contentum:  quia  ab  ultima  aeternitate  mundo  carere  potuerit.  Postea  additur  legitimi  cultus  definitio:  quum  enim  Deum  ad  humiles  respicere  dicit,  non  dubito  quin  propheta  hic  humilem  et  contritum  spiritu  tacite  opponat  caeremoniarum  pompae  splendorique  illi  et  elegantiae,  quibus  perstringi  hominum  oculi  solent,  ita  ut  in  admirationem  rapiantur.  Testatur  ergo  Dominus  se  potius  requirere  humiles  et  deiectos  animos,  et  qui  ad  eius  mandata  contremiscant:  quibus  verbis  notatur  interior  cordis  puritas,  verusque  pietatis  affectus  :  ac  simul  docet  quomodo  nos  comparatos  esse  deceat  ut  Deo  grati  simus.  Quod  attinet  ad  tremorem,  posset  absurdum  videri  in  speciem  quod  eum  in  fidelibus  requirit,  quum  sermone  Domini  nihil  lenius  sit  aut  suavius:  nec  alienius  quidquam  ab  eo  quam  terrere.  Respondeo,  duplex  esse  tremoris  genus:  unum  quo  absterrentur  ii  qui  Deum  fugiunt  et  oderunt:  alterum  quo  tanguntur  et  subiguntur  in  obsequium  Dei  qui  reverentur  eum  ac  timent.  Scio  membrum  hoc  ab  aliis  referri  ad  legem,  quae  minatur  ac  terret  atque  horribile  Dei  iudicium  denunciat  :  sed  ego  generalius  accipio  :  nam  ad  promissiones  etiam  pii  contremiscunt,  quum  eas  reverenter  amplectuntur.  Hinc  collige  veram  pietatem  in  eo  consistere  ut  sensus  omnes  compositos  habeamus  in  obsequium  Dei,  nec  quidquam  nobis  confidenter  aut  proterve  arrogemus.  Haec  enim  fidei  natura  est  ut  morem  geramus  Deo,  eumque  loquentem  attente  patienterque  audiamus.  Ubi  vero  inani  persuasione  nostri  efferimur  ac  tumemus,  vacui  sumus  pietate  ac  timore  Dei.  Nec  enim  vel  tantillum  arrogare  nobis  possumus  quin  Deum  aspernemur.  Ac  diligenter  notandum  est  quod  dicit  tremere  ad  sermonem  Dei.  Multi  enim  se  Deum  28*  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci