7:437
437
CUM
ANTIDOTO.
438
time,
per
ieiunia,
eleemowms,
orationes,
et
alia
pia
spiritualis
vitae
exercitia,
non
quidem,
pro
poena
aeterna,
quae
etiaml)
sacramenti
voto
una
cum
culpa
remittitur:
sed
poena
temporali,
quae,
ut
sacrae
literae
docent,
non
tota
semper,
ut
in
baptismo
fit,
dimittitur
illis,
qui
gratiae
Dei,
quam
acceperunt
ingrati,
Spiritum
sanctum
contristaverunt,
et
templum
Dei
violare
non
sunt
veriti.
De
qua
poenitentia
[pag.
152]
scriptum
est:
Memor
esto
unde
excideris:
age
poenitentiam,
et
prima
opera
fac.
Et
iterum
:
Quae
secundum
Deum
tristitia
est,
poenitentiam
in
salutem
stabilem
operatur.
Et
rursus:
Poenitentiam
agite,
et
facite
fructus
dignos
poenitentiae.
Quolibet
mortali
peccato
amitti
gratiam,
sed
non
fidem.
XVI.
Adversus
etiam
quorundam
hominum
callida
ingenia,
qui
per
dulces
sermones,
et
benedictiones,
seducunt
corda
innocentum,
asserendum
est,
non
modo
infidelitate,
per
quam
etiam
ipsa
fides
amittitur:
sed
etiam
quocunque
alio
mortali
peccato,
quamvis
non
amittatur
fides,
acceptam
iustificationis
gratiam
amitti2),
divinae
legis
doctrinam
defendendo,
quae
a
Begno
Dei
non
solum
infideles
excludit,
sed
et
fideles
quoscunque,3)
fornicarios,
adulteros,
molles,
masculorum
concubitores,
fures,
avaros,
ebriosos,
maledicos,
rapaces,
caeterosque
omnes,
qui
lethalia
committunt
peccata,
a
[pag.
153]
quibus
cum
divinae
gratiae
adiumento
abstinere
possunt,
et
pro
quibus
a
Christi
gratia
separantur.
De
fructu
iustificationis,
hoc
est,
de
merito
bonorum
operum,
deque
ipsius
meriti
ratione.
XVII.
Hac
igitur
ratione,
iustificatis
hominibus,
sive
gratiam
acceptam
perpetuo
conservaverint,
sive
amissam
recuperaverint,
proponenda
sunt
Apostoli
verba:
Abundate
in
omni
opere
bono,
scientes,
quod
labor
vester
non
est
inanis
in
Domino:
non
enim
iniustus
est
Deus,
ut
obliviscatur
operis
et
dilectionis,
quam
ostendistis
in
nomine
eius.
Et:
Nolite
amittere
confidentiam
vestram,
quae
magnam
habet
remunerationem.
Atque
ideo
bene
operantibus
usque
in
finem,
et
in
Deo
sperantibus,
proponenda
est
vita
aeterna,
et
tanquam
gratia
filiis
Dei,
per
Christum
Iesum
misericorditer
promissa,
et
tanquam
merces,
ex
ipsius
Dei
promissione,
bonis
ipsorum
operibus,
et
meritis
fideliter
reddenda
[pag.
154]:
haec
est
enim
corona
iustitiae,
quam
post
suum
certamen
et
cursum
repositam
sibi
esse
aiebat
Apostolus,
a
iusto
iudice
sibi
reddendam,
non
solum
autem
sibi,
sed
et
omnibus
qui
diligunt
adventum
eius.
Quum
enim
ille
ipse
Christus
Iesus,
tanquam
caput
in
membra,
et
tanquam
vitis
in
palmites,
in
ipsos
iustificatos
iugiter
virtutem
influat,
quae
1)
Al
quae
vel
sacramento
vel
sacramenti
voto.
2)
amitti
deest
in
omnibus
edd.
calvinianis.
3)
Al.
quoque.
|