9:436
quae
in
nostrorum
1)
libris
testimonia
reperient
lectores.
Uno
igitur
Augustini
contentus
ero:2)
Nisi
quandam
earum
rerum
quas
figurant
similitudinem
gererent
sacramenta,
earum
sacramenta
non
essent.
Secundum
hanc
similitudinem
panis
in
sacra
coena
quodammodo
corpus
Christi
est,
et
vinum-
quodammodo
sanguis.
Quum
modestia
prae
aliis
omnibus
excelluerit
sanctus
ille
vir,
minime
dubium
est,
ex
recepto
consensu
id
sumpsisse.
Quod
ergo
sinc
controversia
per
annos
mille
amplexi
sunt
omnes
fideles,
hodie
docemus.
Ubi
ergo
defectio,
cuius
nos
insimulat
Gabriel?
Imo
apertae
ab
ecclesia
defectionis
convincitur
papatus,
qui
detestandam
haeresin
ab
annis
quingentis
in
concilio
Vercellensi
natam
stulte
amplexus
obstinate
tuetur.
Quanquam
autem
ab
eo
tempore
servili
metu
tacuerunt
qui
mediocri
ingenio
praediti
erant,
colligitur
tamen
ex
eorum
dictis
nunquam
fuisse
persuasos.
Nec
enim
dissimulat
Scotus,8)
rationes
omnes
in
contrariam
partem
ducere,
nisi
obstaret
concilii
determinatio.
Thomas
vero
argutiis
elabitur,
quas
nemo
unquam
percepit.
Iam
de
palinodia
Berengarii,
quam
refert
Gratianus,
non
dubitat
dicere
Glossae
autor,
periculum
esse
ne
succedat
haeresis
deterior,
si
verba
[pag.
22]
sumantur
ut
sonant.4)
Quid?
Confessio
a
Romano
papa
dictata
deterrima
erit
haeresis,
nisi
mitigetur
asperitas?
En
quam
bonus
antiquarius
sit
Gabriel,
qui
hoc
titulo
apud
rerum
omnium
ignaros5)
sodales
se
venditat!
Ne
tamen
prudentia
vacuum
esse
credas,
allegoriae
pallio
se
involvit,
et
sub
umbra
turris
Babel
rei
cognitionem
occultat.
Nam
quod
locis
quibusdam
ab
Eccio
et
tota
illa
caterva
citatis
abutitur,
ut
transsubstantiationem
persuadeat,
nolo
refutando
rem
actam
agere.
Cavillatur
in
voce
una,
ac
si
aliud
esset
antiquis
scriptoribus
panis
mutatio
in
corpus,
quam
fieri
spiritualem
cibum
ex
quo
consecratus
est,
quum
ante
duntaxat
terrenum
et
corruptibile
ventris
alimentum
foret.
Concludit
Gabriel,
non
esse
ambigendum
quin
maneat
tantum
species
panis
absque
substantia
post
consecrationem.
Quum
innumeri
loci,
quorum
centesima
pars
fastidium
gigneret,
testentur
patres
non
aliter
sensisse
quam
remanere
panis
substantiam,
si
quam
veterum
paginam
gustasset,
venisset
in
mentem
celebre
illud
dictum
Irenaei:6)
Duas
res
esse
in
Christi
coena,
terrenam
et
coelestem.7)
Et
tu,
latrator,
doctrinae
nostrae
opponere
audebis
martyrum
sanguinem,
quem
adeo
proterve
calcas?
Ire-
1)
de
nos
peres.
2)
Epist.
23.
ad
Bonifacium.
3)
TEscot.
4)
Cap.
Ego
Berenga.
de
consecratione,
distinct.
2.
5)
qui
n'en
virent
iamais
un
fueillet,
ll
luy
seeroit
beaucoup
mieux
de
faire
sonner
Pantiquaille
aux
danses.
6)
Lib.
4.
cap.
33.
7)
Tune
terrestre
qui
est
le
pain,
,1'autre
celeste
qui
est
Iesus
Christ.
|