7:435
435
ACTA
SYNODI
TRIDENTINAE
436
iuvat
ut
possis.
Cuius
mandata
gravia
non
sunt:
cuius
iugum
suave
est,
et
onus
leve.
Qui
enim
Dei
sunt,1)
Christum
diligunt:
qui
autem
diligunt
eum,
ut
ipsemet
testatur,
servant
sermones
eius:
quod
utique
cum
divino
adiutorio2)
praestare
possunt.
Licet
enim
in
hac
mortali
vita,
quantumvis
iusti
et
sancti,
in
levia
saltem
et
quotidiana,
quae
venialia
dicuntur,
peccata
quandoque
cadant,
non
propterea
desinunt
esse
iusti:
nam
iustorum
illa
vox
est,
et
humilis
et
verax:
Dimitte
nobis
debita
nostra.
Quo
fit,
ut
iusti
ipsi
eo
magis
se
obligatos
esse
ad
ambulandum
in
via
iustitiae
sentire
debeant,
quo
liberati
a
peccato,
servi
autem
facti
Deo,
sobrie,
iuste
et
pie
viventes,
proficere
possint,
per
Christum
Iesum,
per
[pag.
147]
quem
habuerunt
accessum
in
gratiam
istam.
Deus
namque
sua
gratia
semel
iustificatos
non
deserit,
nisi
prius
ab
eis
deseratur.
Itaque
nemo
sibi
in
sola
fide
blandiri
debet,
putans
fide
sola
haeredem
se
esse
constitutum,
haereditatemque
consequuturum:
etsi
Christo
non
compatiatur,
ut
et
conglorificetur.
Nam
et
ipse
Christus,3)
quum
esset
Filius
Dei,
didicit
ex
his
quae
passus
est
obedientiam,
et
consummatus
factus
est
omnibus
obtemperantibus
sibi
causa
salutis
aeternae.
Propterea
Apostolus
ipse
monet
iustificatos,
dicens:
Nescitis,
quod
hi
qui
in
stadio
currunt,
omnes
quidem
currunt,
sed
unus
accipit
bravium?
sic
currite,
ut
comprehendatis:
ego
igitur
sic
curro,
non
quasi
in
incertum:
sic
pugno,
non
quasi
aerem
verberans,
sed
castigo
corpus
meum,
et
in
servitutem
redigo,
ne
quum
aliis
praedicaverim,
ipse
reprobus
efficiar.
Item
Princeps
Apostolorum:4)
Satagite,
ut
per
bona
opera
certam
vestram
vocationem
faciatis,
[pag.
148]
et
electionem:
hoc
enim
facientes,
non
peccabitis
aliquando.
Unde
constat
eos
religionis
orthodoxae
doctrinae
adversari,
qui
dicunt
iustum
in
omni
opere
bono
peccare,
saltem
venialiter:
aut,
quod
intolerabilius
est,
poenas
aeternas
mereri.
Atque
eliam
eos,
qui
statuunt
in
omnibus
operibus
iustum
peccare,
si
in
illis
suam
ipsorum
socordiam
excitando,
et
se
ad
currendum
in
stadio
cohortando,
quum
hoc,
ut
in
primis
glorificetur
Deus,
mercedem
quoque
intuetur
aeternam,
ut
scriptum
est:
Inclinavi
cor
meum,
ad
faciendas
iustificationes
tuas,
propter
retributionem.
Et
de
Moise
dicat
Apostolus,
quod
aspiciebat
in
remunerationem.
Praedestinationis
temerariam
praesumptionem
cavendam
esse.
XIII.
Nemo
quoque,
quamdiu
in
hac
mortalitate
vivit,8)
de
arcano
divinae
praedestinationis
mysterio
usque
adeo
praesumere
debet,
ut
certo
statuat,
1)
Edd.
sunt
filii
Dei.
2)
Edd.
auxilio.
3)
Add.
ut
inquit
Apostolus.
4)
Add.
Petrus.
5)
Al.
vivitur.
|