52:434
modus,
ut
teneas
quod
est
utile
cognitu:
deinde,
ut
fixus
in
veritate
agnita
maneas.
Qui
autem
curiose
omnia
vestigant,
deinde
nusquam
consistunt,
vere
sunt
quaestionarii.
Denique
quod
praecipua
in
laude
ducunt
scholae
sorbonicae,
damnatur
hic
a
Paulo.
Tota
enim
papistarum
theologia
nihil
est
aliud
quam
quaestionum
labyrinthus.
Stultas
vocat,
non
quod
primo
adspectu
tales
appareant
(quin
saepe
inani
sapientiae
ostentatione
fallunt),
sed
quia
nihil
ad
pietatem
conducunt.
Quum
addit
genealogias,
speciem
unam
stultarum
quaestionum
ponit,
exempli
causa,
dum
scilicet
curiosi
homines
fructum
ex
sacris
historiis
colligere
negligentes,
generum
origines
et
eiusmodi
nugas
arripiunt,
quibus
se
fatigent
absque
fructu.
De
qua
vanitate
diximus
initio
prioris
epistolae
ad
Timotheum.
Contentiones
merito
adiungit:
quia,
quum
ambitio
regnet
in
quaestionibus,
fieri
non
potest
quin
mox
erumpant
in
contentionem
et
rixas:
vult
enim
illic
quisque
vincere.
Huc
accedit
audacia
de
rebus
incertis
affirmandi,
quae
necessario
conflictus
movet.
Pugnas
legales
odiose
vocat,
quae
legis
praetextu
concitabantur
a
Iudaeis:
non
quod
lex
eas
ex
se
gignat,
sed
quia
illi,
legis
defensionem
simulantes,
turbabant
pacem
ecclesiae
praeposteris
suis
certaminibus
de
caeremoniarum
observatione,
de
ciborum
delectu,
et
similibus.
Sunt
enim
inutiles.
Ergo
in
doctrina
semper
utilitas
spectanda
est:
ut
quidquid
ad
pietatem
nihil
confert,
nullo
sit
loco.
Neque
tamen
dubium
est
quin
sophistae
illi,
de
rebus
nihili
garriendo,
dignas
in
primis
et
utiles
cognitu
esse
iactarent:
sed
Paulus
nullam,
nisi
in
aedificanda
fide
et
sancta
vita,
utilitatem
agnoscit.
10.
Haereticum
hominem
post
unam
et
alteram
admonitionem
fuge:
l
l
.
sciens
quod
eversus
sit
qui
est
eiusmodi,
et
peccet,
a
se
ipso
damnatus.
12.
Quum
misero
ad
te
Artemam
vel
Tychicum,
da
operam
ut
ad
me
venias
Nicopolim.
Illic
enim
decrevi
hyemare,
13.
Zenam
legisperitum
et
Apollo
studiose
deducito:
ne
quid
illis
desit.
14.
Discant
autem
et
nostri,
bonis
praeesse
in
necessarios
usus:
ne
sint
infructuosi.
15.
Salutant
te
qui
mecum
sunt
omnes.
Saluta
eos
qui
nos
diligunt
in
fide.
Gratia
cum
omnibus
vobis.
Amen.
10.
Haereticum
hominem.
Hoc
merito
adiecit:
quia
iurgiis
et
altercationibus
nullus
finis
erit,
si
velimus
obstinatos
vincere
disputando.
Nam
neque
illis
unquam
deerunt
verba,
et
illis
animos
addet
improbitas,
ne
unquam
pugnando
fatigentur.
Postquam
ergo
Tito
praescripsit
qualem
tradere
doctrinae
formam
debeat:
nunc
Fetafc,
cum
haereticis
confligendo,
multum
temporis
terere,
quia
semper
pugna
pugnam,
et
disputatio
disputationem
pareret.
Nam
28
|