7:433
433
CUM
ANTIDOTO.
434
sacramentum
fidei,
sine
qua
nulli
unquam
contigit
iustificatio.
Demum
unica
formalis
causa
est
iustitia
Dei,
non
qua
ipse
iustus
est:
sed
qua
nos
iustos
facit:
qua
videlicet
ab
eo
donati
renovamur
spiritu
mentis
nostrae:
et
non
modo
reputamur,
sed
vere
iusti
nominamur
et
sumus,
iustitiam
in
nobis
recipientes
unusquisque
suam,
secundum
mensuram
quam
Spiritus
sanctus
partitur
singulis,
prout
vult,
et
secundum
propriam
uniuscuiusque
dispositionem
et
cooperationem.
Quanquam
enim
nemo
possit
esse
iustus,
nisi
cui
merita
passionis
Christi
communicantur;
id
tamen
in
hac
impii
iustificatione
fit,
dum
eiusdem
sanctae
passionis
merito,
per
Spiritum
sanctum
caritas
Dei
diffunditur
in
cordibus
eorum,
qui
iustificantur,
atque
ipsis
inhaeret:
unde
in
ipsa
iustificatione,
cum
remissione
peccatorum,
haec
omnia
simul
infusa
accipit
homo,
per
Iesum
Christum
cui
inseritur,
fidem,
spem,
et
caritatem.
Nam
fides
nisi
ad
eam
spes
accedat,
et
caritas,
neque
[pag.
142]
unit
perfecte
cum
Christo,
neque
corporis
eius
vivum
membrum
efficit.
Qua
ratione
verissime
dicitur
fidem
sine
operibus
mortuam
et
otiosam
fore:
et
in
Christo
Iesu,
neque
circumcisionem,
neque
praeputium
aliquid
valere,
sed
fidem
quae
per
caritatem
operatur.
Hanc
fidem
ante
baptismi
sacramentum,
ex
traditione
Apostolorum,
catechumeni
ab
Ecclesia
petunt,
quum
petunt
fidem,
vitam
aeternam
praestantem,
quam
sine
spe
et
caritate
fides
praestare
non
potest
Unde
statim
verbum
Christi
audiunt:
Si
vis
ad
vitam
ingredi,
serva
mandata.
Itaque
veram
et
Christianam
iustitiam
accipientes,
eam,
ceu
primam
stolam,
pro
Uia
quam
Adam
sua
inobedientia
sibi
et
nobis
perdidit,
per
Christum
Iesum
illis
donatam
candidam
et
immaculatam
iubentur
statim
renati
conservare,
ut
eam
proferantl)
ante
tribunal
Domini
nostri
Iesu
Christi,
et
habeant
vitam
aeternam.
Quo
modo
intelligatur
impium
per
fidem
et
gratis
iustificari.
[pag.
143]
IX.
Quum
vero
Apostolus
dicat,
iustificari
hominem
per
fidem
et
gratis:
ea
verba
%n
eo
sensu
intelligenda
sunt,
quem
perpetuus
Ecclesiae
catholicae
consensus
tenuit
et
expressit,
ut
scilicet
per
fidem
ideo
iustificari
dicamur,
quia
fides
est
humanae
salutis
initium,
fundamentum
et
radix
omnis
iustificationis,
sine
qua
impossibile
est
placere
Deo,
et
ad
filiorum
consortium
pervenire:
gratis
autem
iustificari
ideo
dicamur,
quia
nihil
eorum,
quae
iustificationem
praecedunt,
sive
fides,
sive
opera,
ipsam
iustificationis
gratiam
promeretur:
si
enim
gratia,
iam
non
ex
operibus:
alioquin2)
gratia
iam
non
esset
gratia.
1)
Edd.
perferant.
2)
Al.
add.
ut
idem
Apostolus
inquit.
Calvini
opera.
Vol.
VII.
|