[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:433  433  CAPUT  LXVI.  43a  magis  confirmat:  quoniam  diu  exsules  futuri  erant  Iudaei,  Dominus  testatur  se  non  passurum  ut  in  exsilio  diutius  langueant,  neque  dilaturum  amplius  auxilium  suum:  exauditurum  ipsos,  etiam  priusquam  clament.  Atque  hoc  ad  regnum  Christi  potissimum  pertinet,  per  quem  exaudimur,  atque  aditum  habemus  ad  Deum  patrem:  sicuti  Paulus  praeclare  docet  Ephes.  3  (v.  12).  Patribus  quidem  patebat  idem  aditus:  nec  aliter  quam  per  Christum  exaudiri  poterant:  sed  angusta  adhuc  et  quasi  impedita  erat  ianua:  nunc  latissime  ac  plenissime  patefacta  est.  Sub  lege  populus  in  atrio  procul  stare  solebat:  nunc  ab  ipso  sanctuarii  ingressu  nihil  nos  prohibet,  quoniam  velum  templi  scissum  est.  Nobis  igitur  in  coelum  aditus  per  Christum  patet,  ut  libere  et  cum  fiducia  ad  thronum  gratiae  accedamus,  ut  misericordiam  consequamur,  atque  opportunum  auxilium  inveniamus.  Obiicietur  quaestio,  an  nulli  hodie  sint  fideles  in  mundo,  nullum  Christi  regnum:  quia  non  apparet  Deum  ita  promptum  esse  ad  opem  ferendam,  nec  ullus  constat  fructus  precum  nostrarum?  Respondeo:  quamvis  tunc  demum  appareat  nos  exauditos  esse,  quum  eventus  re  ipsa  id  comprobat,  nos  tamen  interim  non  negligi  a  Deo,  qui  deficere  nos  non  sinit,  sed  virtute  spiritus  sui  sustentat,  ut  patienter  ilium  exspectemus.  Neque  propterea  differt,  quod  tanquam  homines  opus  habeat  tempore  :  sed  quia  patientiam  nostram  exercere  ac  probare  vult.  In  summa  duplex  est  Deo  exaudiendi  modus:  primum,  quum  apertum  auxilium  praebet:  deinde,  quum  virtute  spiritus  sui  assistit,  ne  malis  victi  deficiamus.  Quod  si  tenaciter  infixa  esset  animis  hominum  haec  doctrina,  alacrius  ac  liberius  ad  Deum  confugerent,  nec  tam  pertinaciter  de  sanctorum  invocatione  disputarent.  Qui  enim  fit  ut  homines  tam  varios  sibi  patronos  confingant,  ad  quos  potius  se  recipiant  quam  ad  Christum  :  nisi  quod  istam  doctrinam  non  admittunt,  atque  beneficas  et  liberales  huiusmodi  promissiones  repudiant?  25.  (Lupus  et  agnus.)  Significat  omnia  in  integrum  restitutum  iri  ubi  Christus  regnabit.  Atque  hic  videtur  tacita  esse  comparatio  inter  Adamum  et  Christum.  Nam  scimus  omnes  praesentis  vitae  aerumnas  fluxisse  ex  peccato  primi  hominis:  quia  tunc  privati  sumus  imperio  et  dominatione  quam  Deus  homini  dederat  in  animantia  omnis  generis:  quae  certe  omnia  prius  libenter  parebant  imperio  hominis,  et  morigera  erant  ad  eius  nutum,  nunc  vero  eorum  plurima  insurgunt  in  hominem,  atque  mutuo  etiam  inter  se  bellum  gerunt.  Quod  igitur  lupi,  ursi,  leones,  et  aliae  eiusmodi  ferae  noxiae  sunt  homini  aliisque  bestiis,  ex  quibus  utilitatem  aliquam  percipimus,  imo  animalia,  quae  utilitatem  afferre  homini  debuerant,  ei  infesta  sunt,  hoc  eius  peccato  assignandum  est,  quoniam  inobedientia  sua  Calvini  opera.  Vol  XXXVII.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci