45:43  43  HARMONIA  EVANGELICA.  44  sunt  a  domo  Abrahae,  ita  nos,  qui  extranei  eramus,  fide  insiti  censemur  verum  Abrahae  semen.  Teneamus  ergo,  sic  loquutum  esse  olim  Deum  patribus,  ut  ad  posteros  quoque  pertineat  oblata  illis  gratia:  deinde  fide  gentium  omnium  factam  esse  adoptionem,  ut  spirituales  sint  Abrahae  filii,  qui  natura  non  erant.  LUC.  I.  56.  Mansit  autem  Maria  cum  illa  circiter  mensibus  tribus,  et  reversa  est  in  domum  suam.  57.  Ipsi  autem  Elisabeth  impletum  est  tempus  pariendi,  et  peperit  filium.  58.  Et  audierunt  vicini  et  cognati  eius,  quod  magnifice  Dominus  sua  misericordia  usus  esset  erga  illam,  et  gratulabantur  ei.  59.  Et  factum  est  in  die  octavo,  ut  venerint  ad  circumcidendum  puerum,  et  vocabant  eum  nomine  patris  sui  Zachariam.  60.  Et  respondens  mater  eius  dixit:  Nequaquam,  sed  vocabitur  Ioannes.  61.  Et  dixerunt  ad  illam,  Nemo  est  in  cognatione  tua,  qui  vocetur  hoc  nomine.  62.  Innuebant  autem  patri  eius,  quid  vellet  vocari  eum.  63.  M  postulatis  tabellis  scripsit,  dicens:  Ioannes  est  nomen  eius:  et  mirati  sunt  universi.  64.  Apertum  est  autem  os  eius  illico  et  lingua  eius,  et  loquebatur  benedicens  Deum.  65.  Et  accidit  timor  super  omnes  vicinos  eorum,  et  in  tota  montana  regione  Iudaeae  divulgabatur  omnia  verba  haec.  66.  Et  posuerunt  omnes,  qui  audierant,  in  corde  suo,  dicentes:  Quidnam  puer  hic  erit?  Et  manus  Domini  erat  cum  ipso.  Summa  huius  historiae  est,  insignem  fuisse  Ioannis  nativitatem  variis  Dei  miraculis,  quae  magnum  aliquid  et  singulare  de  infante  ipso  in  futurum  tempus  promitterent.  Voluit  enim  eum  Dominus  ab  utero  raris  insignibus  ornare,  ne  obscurus  postea  et  tanquam  unus  quilibet  ex  vulgo  ad  exsequendum  prophetae  munus  prodiret.  Primo  narrat  Lucas,  Mariam  fuisse  ad  tres  fere  menses  cum  sua  cognata,  nempe  usque  ad  diem  partus:  probabile  enim  est,  non  aliam  fuisse  tantae  morae  causam,  nisi  ut  divinae  gratiae  spectaculo  frueretur,  quae  illi  proposita  ab  angelo  fuerat  in  fidei  confirmationem.  58.  Audierunt  vicini  et  cognati.  Dubitari  potest,  ex  solane  benedictione  gignendae  sobolis  magnificam  Dei  gratiam  aestimaverint  isti  homines,  an  vero  prius  audissent,  apparuisse  Zachariae  angelum,  qui  filium  illi  pollicitus  esset.  Erat  certe  hoc  beneficium  Dei  non  vulgare,  quod  praeter  naturae  ordinem  sterilis  mulier  exacta  iam  aetate  peperisset.  Potest  ergo  fieri,  ut  hac  tantum  de  causa  divinae  bonitatis  magnitudinem  extulerint.  Porro  die  octavo  officii  quidam  et  humanitatis  causa  (ut  fieri  solet)  conveniunt,  sed  hac  occasione  utitur  Deus,  ut  virtutis  suae  et  gloriae  testes  ac  spectatores  faciat.