[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:43  43  IN  ISAIAM  44  suum  imitari.  Ergo  armatos  hostes  commemorat  propheta  qui  violenter  ecclesiam  oppugnant:  deinde  adiungit  litigatores,  qui  fraudibus,  calumniis  et  fallaci  iuris  praetextu  molestiam  exhibent.  His  ergo  criminationibus  nos  exerceri  mirum  non  est  :  nec  novum  videri  debet,  si  hodie  multi  nebulones  operam  suam  venditent  Antichristo  ad  nos  calumniandos:  quum  id  iam  olim  prophetis  aliisque  Dei  servis  evenerit.  13.  (Quoniam  ego  Deus  tuus.)  Iam  ostenderat  propheta  ubi  fundanda  sit  fiducia  salutis,  ut  contra  omnes  impetus  perseveret:  nempe,  ubi  Deum  nostrum  esse  nobisque  favere  persuasi  sumus.  Nunc  idem  tradit  sed  aliis  verbis:  nec  tamen  supervacanea  repetitio  est.  Scimus  enim  quam  facile  nobis  excidat  haec  doctrina,  etiamsi  saepius  inculcetur.  Nec  potuit  nimius  esse  in  hac  promissione  commendanda,  quam  in  animis  nostris  radices  agere  difficile  est.  Itaque  sciamus  felicem  nobis  omnium  pugnarum  exitum  fore,  quoniam  Dominus  nobis  adest,  atque  in  eum  respicere  discamus  quoties  difficili  aliqua  pugna  urgemur.  Nam  si  dubii  huc  atque  illuc  spectemus,  nunquam  tranquillo  animo  futuri  sumus.  Quum  autem  deum  se  nostrum  vocat,  non  tantum  commemorat  potentiam  suam,  sed  bonitatis,  quam  in  nos  exercere  vult,  testimonium  reddit.  Nec  enim  sufficeret  nos  persuasos  esse  de  potentia  Dei,  nisi  de  amore  ipsius  pariter  certi  essemus.  Imo  quum  solius  potentiae  mentione  terreamur,  bonitas  proprie  ad  nos  pacandos  valet.  Iterum  vero  et  de  apprehensione  manus,  et  de  voce  loquitur:  quia  magni  nostra  interest  tenere  quae  Deus  amoris  signa  nobis  dederit,  et  coniungere  doctrinam,  quae  nobis  perpetuae  gratiae  fidem  facit.  Itaque  verbo  dicendi  non  parum  inest  ponderis:  nos  enim  suspensos  animi  haerere  necesse  est,  donec  loquatur  Dominus,  cuius  sola  voce  metus  adimi  et  tranquillitas  afferri  potest.  Si  igitur  animo  quieto  esse,  atque  perturbationes,  quae  nobis  variae  accidunt,  vincere  cupimus,  recta  in  eius  vocem  intentos  esse  oportet,  ut  nunquam  ab  ea  animum  divertamus.  Eos  enim  misere  angi  assidueque  vacillare,  atque  incertos  esse  necesse  est  qui  hanc  Dei  vocem  audire  nolunt,  vel  non  satis  attente  audiunt.  14.  (Ne  timeas  vermis,)  Parum  honorifice  videtur  loqui  de  Iudaeis,  dum  eos  vermem,  deinde  mortuos  appellat.  Sed  melius  congruit  haec  comparatio  calamitati  populi,  atque  aptior  est  ad  ipsum  consolandum,  quam  si  gentem  electam  vocasset,  regale  sacerdotium,  sanctam  arborem  ex  sancta  radice,  et  aliis  eiusmodi  titulis  ornasset.  Imo  absurdum  fuisset  magnificis  illis  nominibus  ipsos  vocare  dum  miseria  extrema  premebantur.  Quare  vermis  nomine,  quasi  ignominiis  populi  condolescens,  eo  melius  in  spem  bonam  erigit:  quia  eum  quamlibet  abiectum  et  contemptum  a  se  tamen  respici  docet.  Perinde  ac  si  diceret:  Tametsi  nullus  sis,  ego  tamen   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci