9:429  429  AD  PRAECENTOREM  LUGDUNENSEM.  430  vero  praefationis,  quam  conductitius  ille  rhetor  resignabat,  cupide  arripuitJ)  Gabriel,  ac  sibi  dimidius  rex  fore  visus  est,  si  regio  nomini  suum  misceret.  Ridicula  vero  eius  fatuitas,  qui  non  vidit  puerorum  quoque  ludibriis  se  obnoxium  fore.  Fidei  scilicet  catholicae  defensor  credetur,  cuius  veternus  ac  stupor  ex  crapula,  aleae2)  lusu,  stupris  et  bruta  petulantia  abunde  cognitus  est.  Nec  vero  in  praefatione  quidquam  eximium  apparet,  in  quo  sibi  artifex  placere  debeat.  Sed  quamlibet  tenuis  ingenii  vel  doctrinae  scintilla  emicet,  tollitur  omnis  dubitatio.  3)  Suae  ergo  existimationi,  si  qua  esse  potest,  male  consulit  Praecentor,  qui  tanquam  cornicula  alienis  plumis  se  vestivit,  et  dedecora  produxit  in  medium,  quae  vel  in  oblivione  iacebant,  vel  manebant  inclusa  inter  muros  urbis.  [pag.  9]  Ut  capita  breviter  percurram,  primo  loco  declamitat  contra  haereses.  Ac  ne  in  certamen  descendere  videatur,  nisi  bene  armatus,  coacervat  plurimos  scripturae  locos,  quibus  monentur  fideles  ab  erroribus  et  sectis  cavere.  Spatietur  sane  in  hoc  campo,  atque  etiam  exsuitet  quantum  libuerit.  Ego  autem,  ubi  omnia  dixerit,  totam  eius  actionem  duobus  verbis  claudam.  Recte  admonet  Petrus,  sicuti  fuerunt  in  veteri  populo,  ita  sub  regno  Christi  orituros  falsos  doctores,  qui  ecclesiam  conturbent  (2  Petr.  2,  1).  Respondeat  quibuscum  certaverint  omnes  Dei  servi:  anne  alios  sustinuerint  graviores  impetus,  quam  ab  ipso  templo,  quum  superbe  iactarent  sacerdotes  et  pseudoprophetae  sibi  quidvis  statuendi  esse  arbitrium,  quia  lex  a  sacerdotibus  nunquam  periret.  Deinde,  quum  de  tristi  et  horrenda  defectione,  quae  ecclesiam  dissipatura  erat,  vaticinatur  Paulus,  Antichristum  in  ipso  Dei  sanctuario  sessurum  esse  affirmat  (2  Thess.  2,  4).  Haeresibus  refertum  esse  orbem  deplorat  Praecentor,  et  merito:  quando  poetis  quoque  haec  trita  pridem  fuit  cantilena.  Sed  Petrarcha  qui  paulo  melior  erat  poeta,  quam  hic  musicus,  Romam  vocans  haereseom  matrem  grave  vulnus  suis  inflixit.  Vagus  igitur  et  erraticus  erit  sermo  Gabrielis,  donec  haereticos  definiat,  quorum  cavendae  sint  insidiae.  Nobis  autem  sic  in  eos  torquere  ac  dirigere  promptum  est  quaecunque  [pag.  10]  de  noxiis  ecclesiae  pestibus  continet  scriptura:  ut  non  modo  in  cute,  sed  in  visceribus  defixa  haereant.  Multo  etiam  insipidior  altera  congeries,  quam  ex  vetustis  scriptoribus  assuit.  Hortantur  illi4)  ecclesiam  ad  fugiendos  haereticos.  Atqui  ex  perpetua  eorum  doctrina  nullo  negotio  1)  n'a  pas  este  moins  friand  de  humer  la  louange  de  ceste  Preface,  laquelle  luy  estoit  resigcee,  que  son  Rhetoricien  a  loage  estoit  gourmand  a  manger  des  bons  morceaux  a  sa  table.  2)  Add.  et  de  cartes.  3)  Add.  que  ce  ne  soit  ouvrage  emprunte.  4)  II  exhorte.