7:428
locis
unum
opponere
sufficiet:
qui
videtur,
data
opera,
ad
refutandam
eorum
vanitatem,
conscriptus.
Nam
libro
adversus
Iulianum
quinto,
nominatim
tres
causas
enumerat,
cur
peccatum
vocetur,
etiam
in
renatis.
Verba
sunt:
Ut
caecitas
cordis
peccatum
est,
quo
in
Deum
non
creditur:
et
poena
peccati,
qua
superbum
cor
digna
animadversione
punitur:
et
causa
peccati,
quum
aliquid
caeci
cordis
errore
committitur:
ita
concupiscentia
carnis,
cui
resistit
bonus
spiritus,
et
peccatum
est,
quia
illi
inest
inobedientia
adversus
dominatum
mentis:
et
poena
peccati,
quia
reddita
est
meritis
inobedientis:
et
causa
peccati,
defectione
consentientis,
vel
contagione
nascentis.
Significationem
verbi,
quam
veteri
ecclesiae
fuisse
incognitam
synodus
declarat,
primo
loco
hic
poni
a
primario
[pag.
129]
antiquitatis
teste,
nemo
est
qui
non
videat.
Multum
certe
valebit
synodi
definitio,
si
tenebras
ex
tam
clara
luce
efficiat:
atque
ita
fascinet
hominum
oculos,
ut
fluvium
se
videre
putent
in
arbore.
IN
SECUNDUM
DECRETUM
SESSIONIS
QUINTAE.
Primum
scire
velim,
quaenam
sint
illa
probata
concilia,
quae
summis
pontificibus
adiungunt.
Nam
quo
tempore
legitima
concilia,
probaeque
notae
habebantur:
nemo
unus
agnoscebatur
summus
pontifex,
ac
ne
primus
quidem
episcopus.
Nam
id
nominatim
in
synodo
Carthaginensi
vetitum
fuit.
Proinde
videmus,
quae
tam
specioso
fuco
hic
pinguntur
concilia,
non
alia
esse,
quam
sex
aut
septem
adulterina,
post
exstinctam
sanae
doctrinae
lucem,
post
collapsam
disciplinam
habita,
quibus
meri
asini
et
crassi
boves
interfuerunt:
quae
nihil
prae
se
ferunt
antiquae
dignitatis:
sed
gothicam
romanae
sedis
tyrannidem
redolent.
O
exactam
reformationem!
Ut
quae
ex
putida
corruptissimi
saeculi
faece
collegit
synodus
Lateranensis,
et
posterioribus
conciliis
in
deterius
etiamnum
mutata
sunt,
postliminio
revocentur.
1)
Quanquam
[pag.
130]
hic
erro:
nam
se,
nescio
quid,
addituros
profitentur.
Ergo
qualis
ista
sit
accessio,
ex
decretis
videndum.
Iubent,
ut
qui
praebendas
obtinent
sacrae
theologiae
lectoribus
destinatas,
docendi
officium
exerceant,
vel
per
se,
vel
per
alios,
si
minus
erunt
idonei.
Indoctis
itaque
hominibus,
et
penitus
ineptis
locum,
quem
fraude,
quem
iniuria,
quem
sacrilegio,
1)
Voicy
la
belle
et
feriale
reformation
de
Trente,
assavoir
que
ce
que
le
Concile
de
Latran
a
ravaude
et
rapetasse,
amassant
comme
vieilles
savattes
beaucoup
de
facons
de
faire,
qui
n'avoyent
guere
de
convenance
avec
la
vraye
Chrestiente
:
et
les
determinations
qui
sont
survenues
depuis
encore
plus
corrompues,
que
tout
cela,
dy
ie,
soit
remis
en
son
estat.
quem
nulla
iuris
specie
occuparunt,
relinquit
synodus:
modo
vicariis
aliquantulam
stipendii
portionem
erogent.
Sed
in
posterum
diligenter
cavet,
ne
quis,
nisi
idoneus,
admittatur.
Quorum
iudicio?
Et
qui*
bus
iniungerent
has
partes,
nisi
loci
canonicis?
Creabit
ergo
episcopus
qualem
volet
lectorem.
Quod
erit
tam
morosum
collegium,
cui
non
sufficiat
ille,
qualiscunque
fuerit?
Verum,
si
improbari
contingat,
lis
orietur.
Nisi
plus
quam
monstrum
1)
appareat,
rata
erit
episcopi
nominatio.2)
Iam
quis
legendi
ordo?
quod
tempus?
quod
auditorium?
Quae
omnia
prudenter
tacent
venerandi
patres,
ut
simplicibus
persuadeant
aliquid
se
agere,
quum
nihil
egerint.
Quid
enim?
Nonne
quod
praescribunt
usitatum
est,
ut
singulis
septimanis
lector,
retinendae
possessionis
causa
duos
aut
tres
ex
compotoribus
invitet
ad
inane
lectionis
spectaculum?
[pag.
131]
Secundo
capite
novas
lectiones
instituunt.
Ubi?
In
metropolitanis
ecclesiis,
aut
episcopalibus
:
si
tamen
erit
insignis
civitas
ac
populosa.
Quorsum
ista
addita
est
exceptio?
Veriti
sunt
scilicet,
ne
frigeret
auditorium:
si
minus
celebris
esset
locus.
Hoc
vero
perinde
est,
ac
si
nihil
dicerent:
sed
volunt
idem
ius
in
oppidis
insignibus
servari.
Dicunt
quidem:
sed
quam
rationem
expediunt?
Ut
vel
episcopus
stipendium
ex
simplici
beneficio3)
as-
1)
un
tronc
de
bois.
2)
Car
moyennant
qu'on
apporte
les
lettres
de
doctorie
que
faudra
il
plus
enquerir?
3)
d'un
benefice
a
simple
tonsure.
|